Αποψεις και σχόλια

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα για τα Λουτρά!!!

Στο τελευταίο Συμβούλιο της Κοινότητας Λαγκαδά αποφασίστηκε να γνωματεύσει αρνητικά, ΟΧΙ βέβαια για την αξιοποίηση των Λουτρών και στην προσέλκυση επενδυτών, αλλά στην παραχώρηση στην Επιχείρηση των Λουτρών μιας έκτασης 688 στρεμμάτων με όρους παράλογους κι ασύμφορους για τον Δήμο. Η Επιχείρηση των Λουτρών, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια με ευθύνη των Διοικήσεών τους και των Διοικήσεων του Δήμου, κατέστη μια προβληματική επιχείρηση εξ αιτίας της ανικανότητάς τους να την διοικήσουν και να την αναδείξουν. Το γεγονός ότι είναι στο στόχαστρο των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και της δικαιοσύνης κάτι λέει. Αναρωτιόμαστε απλά γιατί μέχρι το 2005 τα Λουτρά ήταν μια κερδοφόρα και δραστήρια επιχείρηση και κατόπιν έφτασε στο σημερινό χάλι με πολλά χρέη. Γιατί μέχρι το αναφερόμενο χρονικό διάστημα τα Λουτρά ήταν πόλος έλξης και τουριστικής επισκεψιμότητας και μετά έπεσε σε μαρασμό; Τι να φταίει άραγε ή μάλλον ποιος ή ποιοι φταίνε; Ξεχάστηκαν κιόλας οι ευθύνες;

Και σκεφτόμαστε λοιπόν, αφού μια επιχείρηση κι ένας Δήμαρχος δεν μπορεί να αξιοποιήσει μια έκταση 86 στρεμμάτων με κτηριακές υποδομές και λουτρικές εγκαταστάσεις, με ποια λογική θα της εμπιστευθούμε ένα ακόμα περιουσιακό στοιχείο του Δήμου, και μάλιστα οικοπεδικό φιλέτο, που αποτελεί μια ευκαιρία αξιοποίησής του από τον Δήμο;

Πιστεύω πως στο Λαγκαδά ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΔΗΜΟΤΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ!!! Το ξεκαθαρίζουμε!!!

Όμως γι αυτό, πρέπει να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις κι αυτές συμπυκνώνονται σε μια σοβαρή μελέτη ανάπτυξης , με σοβαρές προτάσεις από μια αξιόπιστη εταιρεία που ειδικεύεται σε τουριστικές επιχειρήσεις, με ένα πλάνο, ακόμα και με ένα πλαίσιο ανάπτυξης, για να μη πω και μια επενδυτική πρόταση από ενδιαφερομένους επιχειρηματίες.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε γιατί η μελέτη του 2017 δεν αξιοποιήθηκε εδώ και εφτά χρόνια, γιατί ακριβώς δεν είναι ούτε μελέτη , ούτε πρόταση αξιοποίησης. Η απλή περιγραφή των εγκαταστάσεων και οι θεωρίες για την ιστορία του θερμαλισμού και του τουρισμού ανά την Ελλάδα, είναι καλές για μεταπτυχιακή μελέτη φοιτητών, αλλά όχι μελέτη για μια επένδυση σε ΤΟΥΡΙΣΙΚΉ ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΗ ΘΕΡΜΑΛΙΣΜΟΥ!!

Όμως πέραν τούτου η απόφαση του Δημάρχου να παραχωρήσει την έκταση των 688 στρεμμάτων για να κάνει πιο θελκτική την πρόταση στον επενδυτή, δεν στέκεται λογικά, κυρίως στο μέρος που δίνει στον επενδυτή το δικαίωμα να εισπράξει για λογαριασμό του κατά 70%, ακόμα και την όποια αποζημίωση, που θα δινόταν από την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ, σε περίπτωση που γινόταν απαλλοτρίωση Δημοτικών εκτάσεων και όχι περιουσιακών στοιχείων του επενδυτή!!!

Δηλαδή φανταστείτε να νοικιάζετε στο σπίτι σας σε κάποιον και για κάποιο λόγο να απαλλοτριωθεί από το κράτος και την αποζημίωση να την εισπράξει ο νοικάρης σας!!!! Αυτά δεν απλά αστεία, αλλά νομίζω και παράνομα!!! Την ποινική ευθύνη την σκέφτονται καθόλου;

Εκτός αυτού η παραχώρηση όλων αυτών των στρεμμάτων, στον μελλοντικό επενδυτή ουσιαστικά, του δίνει τη δυνατότητα, βεβαίως, να εκμεταλλευτεί όλα αυτά τα στρέμματα υπενοικιάζοντάς τα σε τρίτους όσο θέλει και δίνοντας ενοίκιο στο Δήμο, το φοβερό ποσόν των 5 ευρώ το στρέμμα!!! Πάτε καλά κύριοι;;; Δηλαδή πριν ακόμα ο επενδυτής ανοίξει τα χαρτιά του, κάνει την πρότασή του και μας πει τι σκέφτεται να κάνει και πόσα θα επενδύσει, ο Δήμαρχος του εξασφαλίζει κεφάλαιο για να μπορεί να κινηθεί ;

Είναι ευχάριστο ότι η αντιπολίτευση στο Δήμο, είδε τα πράγματα πιο ψύχραιμα και πιο λογικά και αυτό είναι καλό για τον τόπο. Δεν υποστηρίζω ότι ο Δήμαρχος «ξεπουλάει» τα Λουτρά. ΟΧΙ, απλά κινείται σε λάθος κατεύθυνση με λάθος μελέτη και κακούς, κάκιστους συμβούλους!!!

Μια λογική πρακτική θα είναι να γίνει ένας διεθνής διαγωνισμός, και να ζητηθούν ολοκληρωμένες μελέτες αξιοποίησης από τους υποψήφιους επενδυτές με χρονοδιαγράμματα, και την καλύτερη από αυτές τις μελέτες να την εγκρίνει η αρμόδια επιτροπή. Κατόπιν αν ο επενδυτής δείξει θετικό πρόσημο, τότε να του δώσουμε όχι 688 στρέμματα για περαιτέρω ανάπτυξη , αλλά κι όλο τον Λαγκαδά!!! Μπας και δούμε άσπρη μέρα!!!

Αλλιώς βαδίζουμε στα τυφλά!!!

Έτσι έχουν τα πράγματα και καλό θα είναι όσοι έχουν άποψη να την τεκμηριώνουν και να κάνουν τον κόπο να δουν την «περίφημη μελέτη», η οποία όταν κατατέθηκε το 2017 έγραφε πως ο Λαγκαδάς έχει λιμάνι κι αεροδρόμιο. (ευτυχώς όμως μετά την παρατήρησή μας το διέγραψαν!!! ) Όσοι δε διαφωνούν με τα παραπάνω , ας το κάνουν επώνυμα κι όχι με φανταστικές διαφωνίες δήθεν δημοτών. Βέβαια αν εξαρτάσαι από τα Λουτρά και εισπράττεις 2.800 ευρώ, τότε έχεις κάθε λόγο να χειροκροτείς την «επένδυση»!!!

Θεωρώ πως ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για τα Λουτρά, γιατί κανένας δεν ανοίγει τα χαρτιά του γι αυτά που σκέφτεται και «ποιόν» σκέφτεται!!!!

Τρύφων Τσομπάνης

 

Περί ΔΗΚΕΛ ο λόγος. Καταργείται ή όχι;

Σε πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο ο κ.Δήμαρχος ενημέρωσε το σώμα ότι τελικά δεν ισχύει η απόφαση που πάρθηκε παλαιότερα ομόφωνα για την κατάργηση της ΔΗΚΕΛ και ότι παραμένει ενεργή η δημοτική αυτή επιχείρηση, για να τροποποιήσει το καταστατικό της και να προχωρήσει στη δημιουργία ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ. Αναμφίβολα ο κ.Δήμαρχος έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, έστω μη υπολογίζοντας προηγούμενες δεσμεύσεις και αποφάσεις. Απλά ως Δήμαρχος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αφ΄ενός δεν χρειάζεται τροποποίηση καταστατικού για δημιουργία Ωδείου, δεδομένου ότι στο καταστατικό της ΔΗΚΕΛ προβλέπεται και αυτό εδώ και χρόνια, και αφ΄ετέρου ότι για τη δημιουργία ενός Δημοτικού Ωδείου δεν χρειάζεται μια τέτοια καταστατική διαδικασία ,καθότι ο νόμος απλά προβλέπει μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και τον ορισμό μιας τριμελούς επιτροπής που θα διευθύνει το Ωδείο. Αυτό εγκρίνεται από το Δημοτικό Συμβούλιο και το πρακτικό στέλνεται σον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης για να διατάξει την διενέργεια κτηριολογικού και υγειονομικού ελέγχου. (ΦΕΚ. 1595/Β/2004) Το πρακτικό αυτό στέλνεται στον Δήμο ο οποίος εκδίδει απόφαση αδείας του Ωδείου και προωθεί την απόφαση για ΦΕΚ. Τόσο απλά !!! Να πούμε δε ότι υπάρχει ήδη από το 2018 η απόφαση 62/2018 του Δημοτικού Συμβουλίου που εγκρίνει την σύσταση της τριμελούς επιτροπής του Δημοτικού Ωδείου, στην οποία μετέχουν σύμβουλοί του!

Είναι αλήθεια ο η ΔΗΚΕ Λαγκαδά είναι μια επιχείρηση του Δήμου μας που μοιάζει με τρύπιο βαρέλι, που όσα λεφτά και να ρίξεις, δεν βγαίνει τίποτα. Η επιχείρηση αυτή σε παλαιότερες εποχές λειτουργούσε με 2-3 άτομα, ενώ τα τελευταία χρόνια με 21 υπαλλήλους, λειτουργεί δε μόνο ως επιχείρηση που ξεπλύνει προεκλογικές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, προσλαμβάνοντας άτομα χωρίς αντικείμενο εργασίας και χωρίς παραγωγή έργου. Οικονομικά δε, είναι μια ασύμφορη επιχείρηση γιατί θέλει 250.000ε για μισθούς και 150.000ε για πολιτιστικές δραστηριότητες!!! Το γεγονός ότι είναι μια ακόμα δημοτική επιχείρηση που κάθε χρόνο οι ορκωτοί λογιστές καταγράφουν αρνητική πορεία και μάλιστα με αρνήσεις των διοικήσεων να παραδώσουν λογιστικά στοιχεία στους ορκωτούς λογιστές, μας βάζει σε σκέψεις για την νομιμότητα της λειτουργία της.

Ο κ.Δήμαρχος τα ξέρει όλα αυτά και γι αυτό είχε δεσμευτεί να την καταργήσει, αλλά είναι δύσκολο να αναλάβει ευθύνες που του αναλογούν και πρέπει να ξεκαθαρίσουν, και επίσης είναι δύσκολο να στερήσει μισθούς από συμβούλους και συνεργάτες του, που για μια εικοσαετία τώρα, τρέφονται από τον Δημοτικό κορβανά χωρίς αντίκρισμα έργου. Ξέρει επίσης και το «έργο» του κάθε υπαλλήλου που δεν είχε ούτε καν καρέκλα για να καθίσει στο γραφείο. Μπορεί να πληροφορηθεί αν θέλει για το πόστο του καθενός υπαλλήλου και τι έργο παρήγαγε στην υπηρεσία.Ας ζητήσει μια έκθεση. Τώρα κάποιοι υπάλληλοι απορροφήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες του Δήμου, για να συνεχίσουν εργαζόμενοι, και έμειναν μόνο 7 (επτά) για να κάνουν ΤΙ ;;; Κανένας δεν ξέρει! αφού άλλωστε η όλη πολιτιστική δραστηριότητα γίνεται από του Πολιτιστικούς Συλλόγους του Δήμου. Πώς λειτουργούσε παλιά το όλο σύστημα με έναν αρμόδιο δημ.σύμβουλο για τα πολιτιστικά, έναν γραμματέα και έναν Παναγιώτη Μιχαηλίδη που είχε την ευθύνη της οργάνωσης και εκτέλεσης εκδηλώσεων!!!

Δυστυχώς οι αμαρτίες της ΔΗΚΕΛ είναι πολλές και δυστυχέστατα τις αμαρτίες αυτές τις πληρώνει ο Δημότης αδρά!!! Ως πότε όμως;

Τρύφων Τσομπάνης

 

Συγχαρητήρια λοιπόν κ Δήμαρχε!!! Άντε και υπουργός!!!!

Προφανώς η απόφαση του αρχηγού να σας επιλέξει για Βολευτή, ήρθε μάλλον μετά την τελευταία επίσκεψή του στην πόλη μας , όπου θαύμασε τη βρωμιά να επικρατεί παντού, τα αδέσποτα να εξουσιάζουν την πλατεία, τα νερά να τρέχουν στους δρόμους ανεξέλεγκτα, τα λεωφορεία να βουλιάζουν στο οδόστρωμα, τους δρόμους να θυμίζουν παραδοσιακό οικισμό με τα καλντερίμια του, τα πεζοδρόμια να είναι αδιάβατα από τους πεζούς, τα λουτρά μας σε πλήρη απαξίωση, το Μπίλλειο στις στάχτες του ακόμα, την πλατεία να μοσχομυρίζει κουτσουλιά και σκουπίδι, ευτυχώς που δεν του ήρθε η ανάγκη του να πάει και στις Δημοτικές τουαλέτες να ρεζιλευτεί, όπως ρεζιλεύονται και οι γέροντες δημότες σας που δεν έχουν που να ανακουφιστούν!!!

Αν όλα αυτά θεωρούνται προσόντα, για ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει, φαντάζομαι πως στις επόμενες εκλογές όλοι οι σύμβουλοί σας και νυν υποψήφιοι Δήμαρχοι, θα μπορούσαν, εν δυνάμει, να είναι υποψήφιοι Βολευτές, αφού το ξέρουν καλά το επάγγελμα!!!

Δεν λυπάμαι που πάτε για βουλευτής, αντίθετα χαίρομαι γιατί θα μπορούσατε να ήσασταν και πάλι υποψήφιος με πολλές πιθανότητες να εκλεγείτε, αφού καταφέρατε σε 3 θητείες οι συνδημότες μας να εθιστούν σε μια παθογένεια, αυτή του ατομικού συμφέροντος και της παραίτησης από την διεκδίκηση του καλύτερου και της ανάπτυξης του τόπου. Το δε βαριέσαι το περάσατε εύκολα στο λαό, τόσο που έγινε η βασική φιλοσοφία του. Χαμογελάτε γιατί χανόμαστε!! Περίμενα όμως τόσα χρόνια, από τότε που ξεκινούσαμε μαζί, ότι ένας νέος άνθρωπος, μορφωμένος, θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα, και κυρίως την παλιά αντίληψη περί πολιτικής. Έτσι πίστευε και εκείνος που σας προώθησε. Ατυχήσατε!!! Δυστυχώς για τον τόπο!!!

Δεν τα γράφω με κακία αλλά με πόνο ψυχής και οδύνη, φίλος μεν Γιάννης φίλτατος όμως ο Λαγκαδάς, γιατί διαβαίνοντας την έκτη δεκαετία της ζωής μου, είδα τα όνειρά μας να στραγγαλίζονται μέσα στα δημαρχιακά σας μέγαρα τα τελευταία 15 χρόνια που μπορούσαν να κάνουν την πόλη ξεχωριστή και πρωτοπόρα. Εσένα μπορώ να μη σε έχω φίλο, το Λαγκαδά όμως θα τον έχω πατρίδα μέχρι να με δεχτεί στα χώματά του!!!

Με αυτές τις σκέψεις σας εύχομαι καλό βολευτηλίκι και σας χαιρετώ με τους στίχους του ποιητή

:«Μας είπαν θα νικήσετε, όταν υποταχτείτε.

Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.

Μας είπαν θα νικήσετε, όταν ονειρευτείτε.

Ονειρευτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.

Μας είπαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε.

Σας αγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη»!!!

ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ

 

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα!!!

Στα προσεχή θέματα της οικονομικής επιτροπής, και σε λίγο και ως θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, είναι η αύξηση των ΤΕΛΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ της ΔΕΥΑΛ. Έχουμε χάσει πλέον τον λογαριασμό των αυξήσεων και ο πολίτης κοιτά έντρομος το χαρτί της ΔΕΥΑΛ, κοιτά και την τσέπη του και κοντεύει να πάθει εγκεφαλικό, όχι γιατί καλείται να πληρώσει μια υποχρέωσή του, καθ’ όλα υποχρεωτική, αλλά κάπου αισθάνεται ότι κάποιοι στον ΔΗΜΟ ΛΑΓΚΑΔΑ και στη ΔΕΥΑΛ θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με μια κοινωνία όχι πολιτών αλλά βλακών, που μπορεί να δέχεται αδιαμαρτύρητα ό,τι θέλει ο ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ και η τρομερή δημοτική επιχείρηση ΔΕΥΑΛ !!! η οποία από της συστάσεώς της έχει συνεχώς διαρροές νερού, διαρροές χρημάτων σε άγνωστους θύλακες, υποχρεώσεις ανεκπλήρωτες για ανεξήγητους λόγους, ανίκανη να παρέχει τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητά να πληρώνεται, ανίκανη να διαχειριστεί τα εκατομμύρια που εισπράττει και για την παροχή υπηρεσιών, αλλά και από το παράνομο πλέον χαράτσι του 80% επί της κατανάλωσης, το οποίο κατά τον τότε ισχύοντα νόμο εισπράττονταν ΜΟΝΟ για έργα και αντικατάσταση των παλαιών δικτύων, που στην πόλη μας ακόμα είναι από αμίαντο!!! ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΈΓΙΝΑΝ ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ; Στα τόσα χρόνια οι εναλλασσόμενες Δημοτικές Διοικήσεις στο Λαγκαδά παραδόξως παραλάμβαναν «καμμμένη γή» και μια ΔΕΥΑΛ, που κατά τα δικά τους κείμενα, ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΝΕΡΌ ΝΑ ΣΒΉΣΕΙ ΤΑ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ, δεν ήταν σοβαρή και φερέγγυα στις υποχρεώσεις της, αφού όπως ομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση Καραγιάννη, η ΔΕΥΑΛ την προηγούμενη από αυτήν τετραετία Αναστασιάδη, δεν καταμετρούσε τις χρεώσεις των Δημοτών, άρα χρέωνε κατά το δοκούν, αλλά βρήκε και τα λογισμικά της ΔΕΥΑΛ «πειραγμένα»! Όμως ως εκεί! Κανένας από την τότε Διοίκηση δεν είχε τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό να καταγγείλει και να στείλει στον Εισαγγελέα τους επίορκους άρχοντες. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Απεκαλύφθησαν εκτός από τις διαρροές νερού και διαρροές εκατομμυρίων ευρώ σε άγνωστες κατευθύνσεις, επί της διοικήσεως δε Καραγιάννη έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε ότι εκτός από τα 3.500.000 ευρώ που έλλειπαν και τα άλλα τόσα που χρωστούσαν στη ΔΕΗ, βρήκαν ότι έλλειπαν από το ΤΑΜΕΙΟ της ΔΕΥΑΛ και άλλα 600.000 ευρώ!! Από διαρροές δηλαδή γράφει βιβλίο η ΔΕΥΑΛ !!!

Η νέα Διοίκηση Ταχματζίδη ήρθε υποσχόμενη να νοικοκυρέψει τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα, όλα δεν γίνεται.! Στο θέμα λοιπόν της ΔΕΥΑΛ συνέχισε την πεπατημένη οδό. Έκανε γαργάρα τα σκάνδαλα, κατάπιε όσο νερό απέμεινε για να χωνέψει αυτά που βρήκε, ως σήμερα δεν ξέρει κανένας απολύτως αν κάλεσε τον εισαγγελέα ή τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές για να αποδοθούν ευθύνες, είδε το πρόβλημα, τρόμαξε και πέταξε το μπαλάκι στον πολίτη να του λύσει το θέμα!! Και εννοώ ότι μπήκε εγγυητής ο Δήμος για τα χρέη της ΔΕΥΑΛ στη ΔΕΗ, στην οποία, σκανδαλωδώς, χρωστάει σήμερα περί τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ!!!!!!!

Και βέβαια αφού ησύχασαν οι συνειδήσεις τους, ότι συνεχίζουν ένα πρόβλημα που άλλοι δημιούργησαν, παρά το γεγονός ότι υποσχέθηκαν να το λύσουν, συνεχίζουν την ίδια πολιτική, την ίδια λογική και τις ίδιες πρακτικές! Δηλαδή, επειδή ο νόμος λέει ότι όταν μια Δημοτική επιχείρηση για μια τριετία έχει έλλειμμα οικονομικό, κλείνει και αλλάζει τρόπο λειτουργίας. Όμως ποιος έχει το κουράγιο και την λογική να σώσει τον Δήμο από τα χρέη; αφού η ΔΕΥΑΛ όπως και οι άλλες Δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούν ως πλυντήρια προεκλογικών επιταγών;

Στο ίδιο έργο λοιπόν θεατές με ίδιες απαράλλακτες και απαράδεκτες πρακτικές.

Δέστε παρακάτω λογαριασμό ακατοίκητης, επί δεκαπενταετία, οικίας στο Λαγκαδά. Επειδή η κατοικία δεν έχει ενοικιαστές που κατοικούν είναι κλειστή. Δηλαδή δεν μπορεί να γίνει καταμέτρηση κατανάλωσης. Ο τελευταίος λοιπόν λογαριασμός έχει ποσό χρέους στη ΔΕΥΑΛ που είναι: Κρατηθείτε…..10.175,50 ευρώ !!!!!

Η δήθεν μέτρηση από 1/1/21 έως 30/6/21 γράφει ως κατανάλωση 5.983 κυβικά ως διαφορά από την προηγούμενη μέτρηση . Δηλαδή ένα ακατοίκητο σπίτι ξόδεψε σε έξι μήνες περίπου, απίστευτους τόνους νερό!!!.

Η επόμενη μέτρηση για το διάστημα του επόμενου εξαμήνου από 1/7/21 έως 31/12/21 είναι 10 μόνο κυβικά!!!

Ανοίγοντας το υδρόμετρο για να φωτογραφήσω την πραγματική κατανάλωση είδα με έκπληξη αυτό που ήξερα ήδη, ότι κάποιοι στον Δήμο Λαγκαδά μας κλέβουν ασύστολα και χωρίς ντροπή!!! Το υδρόμετρο λοιπόν έγραφε 0295,7 κυβικά και βέβαια αντιστοιχούν στην περίοδο της τελευταίας τριακονταετίας οπότε και τοποθετήθηκε το υδρόμετρο!!! Συμπέρασμα: σε 30 χρόνια το σπίτι είχε κατανάλωση 0295,7 κυβικά και σε έξι μήνες η ΔΕΥΑΛ τα βρήκε 5.983 !!!! και χωρίς να μετρήσει!!!! Τόση εξυπνάδα!!!!

ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΒΕΙ ΠΟΙΟΝ; ΜΑ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΛΙΓΟ;

Επειδή όμως το θέμα δεν λέει να λήξει σύντομα, αφού η ΔΕΥΑΛ έχει περάσει αυτά τα ποσά στους ισολογισμούς της, για να διασωθεί από κλείσιμο, και για να έχουν παχυλό μισθό οι εκλεκτοί που την διοικούν, πρέπει ο πολίτης να κινηθεί δυναμικά, ακόμα και νομικά, εναντίον του ΔΗΜΟΥ για παράνομες ενέργειες που βλάπτουν τον πολίτη οικονομικά. Και βέβαια να βρωντοφωνάξουμε όλοι μαζί οι Δημότες: ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ !!! Δυστυχώς οι κλέφτες κυκλοφορούν ελεύθεροι και γελούν με τη ΔΕΥΑΛ και τον ΔΗΜΟ ΛΑΓΚΑΔΑ και χαριεντίζονται κι όλας μαζί του!!! Η ΕΥΘΥΝΗ ΠΛΕΟΝ ΒΑΡΥΝΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΑΓΚΑΔΑ!!!

ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ

 

Όταν η ιστορία δεν μας διδάσκει το παρελθόν,

τότε επαναλαμβάνεται στο παρόν και στο μέλλον.

Του Τρύφωνα Τσομπάνη

Είναι αλήθεια πως η σχέση του ανθρώπου με την ιστορία, παρά το ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μαζί του, δεν είναι και η καλύτερη διότι συχνά την ξεχνά, την απαξιώνει , την παραμελεί, ή και αδιαφορεί γι΄αυτήν. Όμως οι παλιοί λέγανε πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται, άλλοτε ως φάρσα και άλλοτε ως δράμα»!

Αναμφίβολα το μυαλό μας πάει στο δράμα που ζει η ανθρωπότητα σήμερα, στο λεγόμενο Ουκρανικό θέμα, που αν οι λαοί μάθαιναν την ιστορία τους, αλλά και την ιστορία των γειτόνων τους, θα επέλεγαν άλλους τρόπους να λύσουν τις διαφορές τους. Το αίμα ποτέ δεν ήταν λύση!

Για όσους ανασκαλεύουν την ιστορία είναι γνωστή η τοξική σχέση Ρωσίας και Ουκρανίας από τα πολύ παλιά χρόνια. Ένα βιβλίο της Anne Applebaum , καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, με τίλτο ο «Κόκκινος λιμός», δηλαδή η κόκκινη πείνα, δίνει αρκετά και ενδιαφέροντα στοιχεία γι΄αυτή την τοξική σχέση και περιγράφει λεπτομερώς όλες τις ιστορικές παραμέτρους αυτής ιδιαίτερα προβληματικής σχέσης των δύο γειτόνων λαών. Η σχέση αυτή χάνεται μέσα στην ιστορία και το χρόνο, ακόμα από το διάστημα της πρώτης εμφάνισης των Σλαυικών φύλλων στην περιοχή, όπως και ο αγώνας της επικυριαρχίας των Ρώσων επί των Ουκρανών και γενικώς επί των γειτόνων τους. Από την ιστορία λοιπόν μαθαίνουμε για την κατάσταση στην περιοχή και μάλιστα η Ουκρανία τον 16^ο αιώνα ζεί σε ένα ιδιόρρυθμο καθεστώς, καθώς η εκκλησιαστική της σχέση έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά πολιτικά ανήκε στο Ρωμαιοκαθολικό βασιλιά της Λιθουανίας και Πολωνίας Σιγισμούνδο Β΄ (1544-1572). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ζεί κάτω από ένα πολιτικό καθεστώς θρησκευτικής καταπίεσης καθότι υφίστατο σφοδρή πίεση του ρωμαιοκαθολικού στοιχείου και της προπαγάνδας του, προκειμένου να την προσεταιριστούν, πέρα από τις πιέσεις των Ρώσων να την εκρωσίσουν και να την ελέγχουν πολιτικά και εκκλησιαστικά. Πράγμα που κατάφεραν λίγα χρόνια αργότερα.

Την εποχή εκείνη ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνης στέλνει ως Έξαρχό του (εκπρόσωπό του) στην Ουκρανία, η οποία τότε αποκαλούνταν και Μικρά Ρωσία, σε διάκριση από την μεγάλη Ρωσία του βασιλείου της Μόσχας, μια σπουδαία προσωπικότητα της εποχής και κατά τους ιστορικούς τον πλέον μορφωμένο, την εποχή εκείνη, κληρικό της εκκλησίας, τον Επίσκοπο Λητής και Ρεντίνης Δαμασκηνό τον Στουδίτη, δηλαδή τον επίσκοπο της Επαρχίας Λαγκαδά, ώστε να επιληφθεί του θέματος και να βάλει τάξη στα πράγματα. Η επιλογή του Δαμασκηνού είχε να κάνει βασικά με την σπουδαία μόρφωσή του, την διπλωματική του ευφυία, την πνευματικότητά του, την γλωσσομάθειά του, καθώς μιλούσε πέραν των ελληνικών, ρωσικά, λατινικά, αραβικά και είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ακόμα και την Ομηρική διάλεκτο στην οποία έγραφε και κείμενα. Στο βάθος λοιπόν της ιστορίας καταγράφονται οι σχέσεις Ουκρανίας και Μόσχας κυρίως και εκ του γεγονότος ότι ο Ουκρανικός λαός κόντρα στο ρεύμα προσηλυτισμού από τους Ρωμαιοκαθολικούς , κατάφερε να σταθεί στα πόδια του και να δημιουργήσει μια εκκλησία, μαρτυρίου μεν, αλλά και μαρτυρίας γνήσιου εκκλησιαστικού φρονήματος, λόγω της άνθισης του μοναχισμού στα περίφημα μοναστήρια και τις Λαύρες του Κιέβου, τις οποίες εμείς γνωρίσαμε ως «Ρωσική ευσέβεια», αφού η Ουκρανία είχε ήδη υποδουλωθεί στη Μόσχα και την Τσαρική Αυτοκρατορία, το δε Κίεβο ήταν πρωτεύουσά τους, αλλά κατ΄ουσίαν ήταν Ουκρανική η ευσέβεια!

Γράφει λοιπόν στο βιβλίο της η Appledaun:

«Ἡ Τσαρική Αὐτοκρατορία ἐπιδίωκε νά ἐκρωσίση τήν Οὐκρανία. Ὁ Τσάρος Ἀλέξανδρος Α΄ στήν πρώτη μεγάλη ἐκπαιδευτική μεταρύθμιση πού ἔγινε στήν Ρωσική Αὐτοκρατορία, ἀπέτρεψε νά χρησιμοποιοεῖται στά Σχολεῖα ἡ οὐκρανική γλώσσα μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι δέν εἶναι γλώσσα, ἀλλά διάλεκτος. Αὐτό, βεβαίως, θά τό συνεχίσουν ἀργότερα καί οἱ Μπολσεβίκοι πράγμα πού περιόριζε «τήν ἐπιρροή τοῦ ἐθνικοῦ κινήματος καί ὁδήγησε στόν “ἀναλφαβητισμό”, ἀλλά, βέβαια, καί στόν “ἐκρωσισμό”».

«Μέχρι τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917 ἡ ἐργασία στή δημόσια διοίκηση, τά ἐλεύθερα ἐπαγγέλματα καί τήν ἐπιχειρηματική δραστηριότητα ἀπαιτοῦσαν παιδεία στή ρωσική γλώσσα καί ὄχι στήν οὐκρανική. Στήν πράξη αὐτό σήμαινε ὅτι οἱ Οὐκρανοί πού ἦταν πολιτικά, οἰκονομικά ἤ πνευματικά φιλόδοξοι ἔπρεπε νά γνωρίζουν τή ρωσική γλώσσα».

Τό ρωσικό Κράτος ἐμπόδιζε κάθε ἀναβίωση τοῦ οὐκρανικοῦ ἐθνικοῦ κινήματος, ἀπέκλειε τίς οὐκρανικές ὀργανώσεις ἀπό τήν κοινωνία τῶν πολιτῶν καί ἀπό τούς κρατικούς θεσμούς. Μάλιστα, ὁ Τσάρος Ἀλέξανδρος Β΄ τό ἔτος 1876 «ἐξέδωσε διάταγμα πού ἔθετε ἐκτός νόμου οὐκρανικά βιβλία καί περιοδικά καί ἀπαγόρευε τή χρήση τῆς οὐκρανικῆς γλώσσας στά θέατρα, ἀκόμη καί στή μουσική λιμπρέτα, κείμενα ὄπερας.

Ὁ ἴδιος Τσάρος ἀπαγόρευσε τίς νέες ἐθελοντικές ὀργανώσεις μέ οὐκρανική ταυτότητα, ἐνῶ ἀντίθετα ἐπιχορηγοῦσε φιλορωσικές ἐφημερίδες καί ὀργανώσεις. Αὐτός ὁ ἐκρωσισμός τῶν Οὐκρανῶν ἐπεξετεινόταν καί στήν ἐκβιομηχάνιση, ἀφοῦ οἱ Ρῶσοι ἐνίσχυαν τήν κατασκευή ἐργοστασίων στίς οὐκρανικές πόλεις, ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Ρωσικῆς Αὐτοκρατορίας. Ἔτσι, «τό 1917 μόλις τό ἕνα πέμπτο τῶν κατοίκων τοῦ Κιέβου μιλοῦσε οὐκρανικά».

Μέ ὅλους αὐτούς τούς τρόπους ἡ Τσαρική Ρωσία, πρίν ἐπικρατήσει ὁ κομμουνισμός στήν Ρωσία, προσπαθοῦσε νά ἀποδομήση τήν οὐκρανική ἐθνική παράδοση καί ταυτότητα, ἐπιχειροῦσε τόν ἐκρωσισμό τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ.

Φυσικά αὐτό δέν γινόταν σέ ἕνα κλίμα ἀπάθειας τῶν Οὐκρανῶν, γι’ αὐτό «συχνά ξεσποῦσαν ἀντιπαραθέσεις ἀνάμεσα σέ Ρώσους καί Οὐκρανούς ἐργάτες (στά ἐργοστάσια στά ὁποῖα μιλοῦνταν ἡ ρωσική γλώσσα), οἱ ὁποῖες μερικές φορές ἔπαιρναν “τή μορφή τῶν πιό ἄγριων μαχαιρωμάτων” καί μαζικῶν βίαιων συγκρούσεων». Στην περίοδο δε του 1931-33 πέθαναν από λιμό (πείνα) τρία εκατομμύρια Ουκρανοί γιατί η Μόσχα είχε δεσμεύσει όλο την συγκομιδή σιτηρών.

Αυτή η αφύσικη, για ομόδοξους λαούς, σχέση συνεχίστηκε για πολλά χρόνια και έγιναν αρκετές κινήσεις για πλήρη ελευθερία και ανεξαρτησία, αλλά το αίμα που έρευσε δεν άφησε να στεριώσει το όραμα του Ουκρανικού λαού για αυτονομία και πλήρη ανεξαρτησία. Ούτε η παρέμβαση του αγ. Δαμασκηνού του Λητής και Ρεντίνης, του επισκόπου μας, κατάφερε να αποτρέψει τις ρωσικές επεμβάσεις, ούτε οι προσευχές των αγίων των μοναστηριών του Κιέβου, κατάφεραν να κάμψουν την βουλιμία των ρώσων τσάρων και σταλινικών αρχών, ούτε τα κλάματα των παιδιών της Ουκρανίας σταμάτησαν την παραφροσύνη της εξουσίας της Μόσχας.

Η επανάληψη λοιπόν της ιστορίας ως δράμα, δεν άργησε να έρθει, και δυστυχώς το βιώνουμε όλοι με κομμένη την ανάσα!

 

Όπου κι αν ταξιδέψω, αυτός ο τόπος με πληγώνει! (Γ. Σεφέρης)

Του Τρύφωνα Τσομπάνη

Πόσες φορές αλήθεια δεν νιώσαμε αυτή την πίκρα του μεγάλου μας ποιητή για την κατάσταση της πατρίδας και ακόμα περισσότερο για την κατάσταση της πόλης που μας γέννησε και της οφείλουμε κάποια πράγματα.

Όπου και να γυρίσεις στην πόλη, θα δεις πράγματα που σε πληγώνουν και σε προσβάλλουν σαν πολίτη που φορολογείσαι και έχεις κάποιες απαιτήσεις για μια άλλη εικόνα στο τόπο σου. Πάμε σε άλλα μέρη και χαιρόμαστε και δεν χορταίνουν τα μάτια μας, ομορφιά, καθαριότητα, τάξη, δημιουργικότητα, ανάπτυξη. Και έρχεσαι στην πόλη μας και δεν ξέρεις τι να πρωτοθρηνήσεις

Να ξεκινήσουμε από τους ανύπαρκτους δρόμους; που δρόμοι δεν λέγονται, αντίθετα είναι παγίδες για τους πολίτες.Η Οδοποιϊα της πόλης του Λαγκαδά σήμερα είναι σε χειρότερο επίπεδο από το 1970. Αν περάσει κανείς μπροστά από την Τράπεζα Πειραιώς θα θαυμάσει την κατάντια του οδικού δικτύου στον κεντρικό δρόμο, το ίδιο χάλι θα συναντήσεις και μπροστά στην ταβέρνα «Λέγκω», όπου περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να βουλιάξει ο δρόμος. Φοβούμαι πως κάποια μέρα θα συμβεί αυτό που συνέβη με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ που βούλιαξε σε τρύπα του δρόμου. Και σαν να μη έφτανε αυτό, έχουμε και την ΔΕΥΑΛ που δεν έχει μέρος άσκαφτο και ατρύπητο για να θεραπεύει τις καθημερινές σχεδόν βλάβες.

Καλό και το φυσικό αέριο που μας ήρθε, αλλά γιατί να μην αναλαμβάνει η ΕΔΑ ΘΕΣ και την αποκατάσταση των δρόμων με κάποια επαγγελματική επάρκεια;;; Αυτές οι τσαπατσουλιές στο κλείσιμο των δρόμων όπως να’ ναι, δεν τιμούν κανέναν. Τις προάλλες κάποιος γέροντας προσπαθώντας να διαβεί το δρόμο μπροστά στη ΠΕΙΡΑΙΩΣ κόντεψε να ξαπλωθεί κάτω, γιατί δεν είχε προβλέψει ότι ο δρόμος είναι γεμάτος σαμαράκια κατά μήκος της οδού, εξ’ αιτίας της διέλευσης αυτοκινήτων βαρέως τύπου που προκαλούν ζημιά στο οδόστρωμα. Δεν πρέπει να θεραπευτεί άραγε αυτό το πρόβλημα; Τα περισσότερα πεζοδρόμια είναι αδιάβατα, όχι μόνο από την κατάληψή τους που δεν προβλέπουν το σχετικό διάδρομο για τους πεζούς, αλλά σε κάποια σημεία τα δέντρα έχουν καταστρέψει τις πλάκες που σχεδόν είναι σε κλίση 30 μοιρών!!! Χρόνια τώρα κανείς δεν νοιάζεται για το θέμα.

Τα δημοτικά μας κοιμητήρια ασφυκτιούν εδώ και δύο χρόνια και δυστυχώς δεν ξεκίνησε καμιά διαδικασία εύρεσης νέου χώρου ταφής.

Τα λουτρά μας σε απελπιστική κατάσταση. Πήγαμε τα Θεοφάνεια για τη ρίψη του σταυρού, και είδαμε την εγκατάλειψη σε όλο της το μεγαλείο. Η μεγάλη πισίνα μέσα στη βρωμιά και την μούχλα, όπου κανένας δεν πρόβλεψε τέτοια μέρα που θα έρχονταν κόσμος να τη φροντίσει κάπως. Το ξενοδοχείο σου έφερνε στο νου τραγούδια του Καζαντζίδη «νυχτερίδες κι αράχνες γλυκειά μου έχουν χτίσει φωλιά…»!!!

Βέβαια θα μου πείτε πήραμε το σήμα λειτουργίας !!! Ε …τώρα τι να λέμε!! Αφού οι προηγούμενοι δεν ντρέπονταν να τα λειτουργούν παράνομα και να μην έχουν κυρώσεις, εμείς τι να πούμε για τις διοικήσεις του Δήμου μας. Αυτό που είναι εξοργιστικό, είναι το πώς αυτοί οι τύποι κυκλοφορούν ακόμα στην πόλη και το παίζουν παράγοντες!!! Καμιά αίσθηση ευθύνης και καμιά ντροπή για το χάλι που κληροδότησαν. Όμως όσο η νέα διοίκηση δεν βγαίνει να πει στον κόσμο τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη, δηλαδή πού βρίσκεται η έρευνα των δικαστικών αρχών για τα οικονομικά; πότε ορίστηκαν δικάσιμοι για τα σκάνδαλα; Ε….έτσι θα πορεύεται και ο Λαγκαδάς και ο Δήμος ολόκληρος.

Για τα Λουτρά, η απόλυτη σιωπή! Λεζάντες μόνο και επιθετική άμυνα σε κριτικές!!!

Για τη ΔΕΥΑΛ σιωπή και χάος συγχρόνως, αφού συνεχίζει να κάνει αναπροσαρμογές τιμών και αυξήσεις με δόλιους τρόπους, κατακλέβοντας τους δημότες με τον χειρότερο τρόπο.

Έχω στα χέρια μου λογαριασμό της ΔΕΥΑΛ από κλειστό σπίτι επί διετία περίπου, που ενώ δεν έγινε ποτέ καταμέτρηση της κατανάλωσης, έστειλαν αρχές του χρόνου λογαριασμό κατανάλωσης: δέκα χιλιάδες (10.170) ευρώ. Οι ενδείξεις του μετρητή φυσικά φανταστικές, κάποιων «φανταστικών» εγκεφάλων, που πίστεψαν πως είναι κι αυτός ένας τρόπος να ισοσκελίσουν τους ισολογισμούς τους, αφού αν δηλώνουν ότι έχουν να λαμβάνουν, μπορούν να εμφανίζουν την επιχείρηση βιώσιμη!! Το ίδιο έκαναν και παλαιότερα με έναν ανύπαρκτο σταύλο στη Χωρούδα που του χρέωσαν 100.000 ευρώ για νερό!!

Ζητώ να έρθει υπάλληλος για καταμέτρηση. Έρχεται , του ανοίγω το κλειδωμένο σπίτι, και ρωτάει πού είναι το ρολόϊ. Του απαντώ: εσείς μετράτε και χρεώνετε, δεν ξέρεις πού είναι το ρολόϊ του σπιτιού; Μου απαντά πως δεν μετρήσαμε ποτέ γιατί είναι πάντα κλειδωμένα. Του δείχνω την προηγούμενη και την τελευταία μέτρηση που έδειχνε το χαρτί του: 9.353. Με τα πολλά βρίσκει το ρολόϊ και φωτογραφίζει την κατανάλωση της τελευταίας εικοσαετίας: 2.031 !!! Έχασε το χρώμα του, με κοίταξε και κατέβασε τα μάτια. Μάλλον λάθος θα έγινε!!! Έτσι απλά!!! Φαντάσου να στείλουν το λογαριασμό στη εφορεία, όπως συχνά απειλούν, και να μη μπορείς να συνέλθεις από το χρέος!!!

Πόσο ήρεμος λοιπόν μπορείς να αισθάνεσαι για την όλη κατάσταση και πόσο περήφανος για τη χρηστή διοίκηση; Δεν πρέπει να παρέμβει η δικαιοσύνη;

Πάμε ΜΠΑΡΕΤΗ; Είδατε να κουνιέται φύλλο για αξιοποίηση; ΚΑΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ. Εδώ δεν έχουν το κουράγιο να ζητήσουν από την ΑΤΝΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ να τηρήσει το συμβόλαιο που υπέγραψε με τον τότε Δήμαρχο για αξιοποίηση του περιβάλλοντα χώρου!!! ΕΡΗΜΙΑ και βρωμια!!!

Πάμε απέναντι στο ΜΠΙΛΛΕΙΟ; Ανακοινώθηκαν επιχορηγήσεις για το κτήριο περίπου 400 χιλιάδες ευρώ. Όσο το ΜΠΙΛΛΕΙΟ παραμένει αφύλακτο τόσο τα χρήματα που θα χρειάζονται για την αποκατάστασή του θα γίνονται πολλαπλάσια.

Αν υπολογίσουμε ότι ο Δήμος χρωστάει ακόμα την τελευταία μελέτη στους μελετητές αξίας 92.000 ευρώ, φανταστείτε τι απαιτείται για να ξαναφτιαχτούν οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και τα κλιματιστικά που ξηλώθηκαν και κλάπηκαν!!! Καθώς και η αποκατάσταση της σκηνής και οι ζημιές της πυρκαγιάς, πόρτες, παράθυρα, υαλοπίνακες κλπ!!!

Α….να σας ενημερώσω ότι ο αετός από το Ηρώο, παραμένει άφαντος. Δεν ξαναγύρισε στην κολόνα του. Και να γύριζε θα είδε την δεκαοχτούρα και θα έφυγε!!!!

Θα μου πείτε δεν πειράζει, θα αποκτήσουμε όμως παιδική χαρά για τα προσφυγόπουλα!!! Τα Λαγκαδιανόπουλα ας περιμένουν την άλλη τετραετία!!!

Στο Γήπεδο δεν τόλμησα να πάω γιατί φοβήθηκα μη πάθω κανένα εγκεφαλικό! Για να μην αναφερθώ στο κλειστό κολυμβητήριο της Ξυλούπολης που δεν έχει λειτουργήσει εδώ και χρόνια. Το ξέρουν άραγε οι Δημοτικοί μας άρχοντες;

Η Καθαριότητα!!! Αναζητείται!!! Πας να πετάξεις τα σκουπίδια και θέλεις τρία χέρια, δύο για τις σακούλες και ένα για να κλείνεις τη μύτη σου από την απλυσιά των κάδων. Και βέβαια η περιβόητη ανακύκλωση που επιτέλους έγινε συνείδηση στον κόσμο και κάνει τον διαχωρισμό, έρχεται ο Δήμος και το τελειώνει το έργο. Σε ένα απορριμματοφόρο όλα μαζί!!!!

Για το ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΚΟΥ δεν τολμάω να ρωτήσω γιατί μάλλον θα το αγνοούν παντελώς το θέμα!!! Είναι τελείως τρελό, να σου χαρίζει κάποιος μια περιουσία και να μην ενεργείς για να την πάρεις και να την αξιοποιήσεις. Κοντεύουν 30 χρόνια σε εκκρεμότητα!!!

Αντιλαμβάνομαι πως ο Δήμαρχος δεν έχει το μαγικό ραβδάκι να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα της καθημερινότητας. Απορώ όμως, πώς θα λύσει όλα τα άλλα μεγάλα προβλήματα χωρίς να υπάρχει ένα οργανωμένο επιτελείο στελεχών που να δημιουργήσουν ανάπτυξη και μια καθημερινότητα υποφερτή. Ποιος ευθύνεται λοιπόν;

Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε και το φιάσκο με τη ΜΕΑ ή και με το ΟΚΓΟΛΟΓΙΚΟ, που κανένας δεν εξέφρασε γνώμη και θέληση δυνατή για να προτιμηθεί η περιοχή μας, ε….Άστα να πάνε φίλε μου!!! Σε πληγώνουν η δε σε πληγώνουν τελικά όλα αυτά; Πού ζούμε φίλε μου!!!

 

Μπίλλειο-Λαγκαδά, μια ιστορία με πόνο!!!

Το θέμα του Μπίλλειου Πολιτιστικού Κέντρου στο Λαγκαδά, είναι ένα θέμα που τείνει να καταγραφεί στην ιστορία του τόπου μας, ως ένα άλλο «γεφύρι της Άρτας», όπου «ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν» και έτσι κατάφερε ακόμα και να το τραγουδήσει η λαϊκή μούσα. Πολύ φοβούμαι οτι κάτι ανάλογο θα γίνει και με το Μπίλλειο.

Θα πρέπει να ήμουνα πρωτοετής φοιτητής (1978) όταν σε μια εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Γυμνάσιο Λαγκαδά , χαρήκαμε την ανακοίνωση του έργου από τους αειμνήστους πλέον Τάσο και Μανώλη Μπίλλη, και ενθουσιαστήκαμε από τις μακέτες που είχαν εκτεθεί στο χώρο.

Η οικογένεια Μπίλλη, ως συμπατριώτες μας και με αγάπη για τον τόπο , οραματίστηκαν πολλά για την γενέτειρα τους, αλλά δυστυχώς κανένας στην πόλη μας δεν κατάφερε να συμπορευτεί με τα οράματά τους. Από τότε λοιπόν ξεκίνησε ένας αγώνας για να αποκτήσει η πόλη μας ένα πραγματικό κέντρο πολιτισμού, εφάμιλλο των Βαλκανίων, και εργάστηκαν γι αυτό τα καλύτερα μελετητικά γραφεία της Ευρώπης και άνθρωποι που είχαν την ευθύνη και την εμπειρία μεγάλων θεατρικών σκηνών.

Το έργο ξεκίνησε μετά από πολλές ταλαιπωρίες για την χωροθέτησή του και μπήκαν τα θεμέλια στο γνωστό χώρο και θα κάλυπτε μια έκταση υποδομών 3.500 τετραγωνικών μέτρων, με χώρο θεάτρου, αμφιθεάτρου, με αίθουσες για άλλες δραστηριότητες πολιτισμού, με διαμορφωμένα γραφεία για όλους τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης.

Έφτασε σε ένα καλό επίπεδο και κατά την συμφωνία μεταξύ Δήμου και χορηγών, ο Δήμος είχε αναλάβει την υποχρέωση να συμμετέχει στον ολοκλήρωσή του με ένα κεφάλαιο.

Αυτό δεν έγινε ποτέ, παρά το γεγονός ότι κάθε Δήμαρχος και κάθε υποψήφιος έθετε ως πρώτο θέμα της δράσης του το Μπίλλειο και βέβαια και τα Λουτρά. Φοβούμαι ότι αυτό και μόνο μπορεί να χαρακτηρίσει της θητεία τους με αρνητικό πρόσημο, αφού δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν ΤΙΠΟΤΑ από τα δύο

Έτσι φτάσαμε στην τελευταία εικοσαετία που υπήρχαν πολλές δυνατότητες παρέμβασης του Δήμου και πάμπολλες ευκαιρίες χρηματοδότησης, αλλά δυστυχώς το Μπίλλειο δεν ήταν ποτέ στην ατζέντα των Δημάρχων του Λαγκαδά ως έργο προτεραιότητας για τον τόπο και κυρίως ως έργο αναπτυξιακό

Οι υποσχέσεις και τα ταξίματα πήγαινα και έρχονταν, οι διάφοροι υπουργοί, φίλοι των Δημάρχων συχνά για να στηρίξουν τον φίλο τους, έταζαν και μια επιχορήγηση, η οποία δεν έρχονταν ΠΟΤΕ πέρα από μια επιχορήγηση του τότε υφυπουργού οικονομικών Χρήστου Φώλια, που είχε συγγενικές σχέσεις με τον Λαγκαδά και τύχαινε να είναι και πρωτοξάδερφος του Μανώλη Μπίλλη. Είχε εκταμιεύσει ένα ποσό του ενός εκατομμυρίου διακοσίων χιλιάδων ευρώ, οπότε και ξαναξεκίνησε το έργο και έγιναν οι επενδύσεις των επιφανειών και η αντικατάσταση των θερμαντικών σωμάτων και του συστήματος θέρμανσης και ψύξης, αφού στα τόσα χρόνια απραξίας είχαν αλλάξει ήδη τα δεδομένα στη θέρμανση. Από τότε ΣΙΩΠΗ.

Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι για 20 τουλάχιστον χρόνια, ως το 2012, ο Μ.Μπίλλης πλήρωνε εξ ιδίων φύλακα για τον έλεγχο και φύλαξη των χώρων. Μετά τον ξαφνικό χαμό και του φύλακα και του Μ.Μπίλλη, το συγκρότημα παραδόθηκε στην λήθη, και στη μανία αρρωστημένων ενστίκτων που συνδυάζονται με καταστροφικές πράξεις και έτσι το κτήριο λεηλατήθηκε και λεηλατείται από κάθε έναν που έχει την άνεση να μπει και να καταστρέψει. Μέχρι τώρα έχει καεί 3 φορές , έχουν ξηλωθεί όλα τα καλώδια των εγκαταστάσεων, έχουν σπάσει τα περισσότερα τζάμια, οι αρουραίοι και τα φίδια βρήκαν φωλιές και ο κάθε περαστικός μπορεί να θεραπεύσει τις σωματικές του ανάγκες ακόμα και τις ιδιαίτερες κλήσεις του σε ουσίες. Κάποιοι το χρησιμοποιούν και ως χώρο διανυκτέρευσης!

Ζητήσαμε πολλές φορές το αυτονόητο, να τεθεί από τον Δήμο ένας φύλακας του χώρου ή να μπουν κάμερες ασφαλείας για τον συνεχή έλεγχο των εγκαταστάσεων. Καμιά ενέργεια. Αν’ αυτού τοποθέτησαν κόκκινη απαγορευτική ταινία, υποτιμώντας και την κοινή λογική, αλλά και τις δυνατότητες των εισερχομένων να τις καταστρέψουν άμεσα.

Τέλος, μόλις πρόσφατα ακούστηκε ότι το Μπίλλειο ξαναμπαίνει στην ατζέντα του Δήμου με την παρουσία του κ.Πέτσα και το δικό του τάξιμο για επιχορήγηση και ολοκλήρωση.

Ναι …,είναι αλήθεια ότι «τα κεράσια» είναι πολλά, αλλά εμείς που τόσα χρόνια κρατούσαμε κι ένα καλάθι και κουραστήκαμε να το κρατάμε, τώρα δεν κρατάμε καλάθι. Αρκεί μια νάϊλον σακούλα για να δεχτούμε την προσφορά Πέτσα. Όμως κουραστήκαμε στο δούλεμα. Ελπίζουμε να είναι και το τελευταίο!!! Αν όχι, το όνομα Πέτσα θα μπει στους χορηγούς!!!Το ευχόμαστε!

Τρύφων Τσομπάνης

Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ

 

Γνώσεσθε την αλήθεια….Ή τα πράγματα με το όνομά τους!!!

Είναι γνωστή η ρήση, από καταβολής κόσμου : «γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς», και βέβαια όταν εννοεί ελευθερία, εννοεί την ελευθερία από το ψέμα και την παραπλάνηση, που συνήθως χρησιμοποιεί ο κάθε άνθρωπος για να αποσείσει ευθύνες.

Πολύς λόγος έγινε τελευταία για το θέμα της ακαταλληλότητας του Γυμνασίου Λαγκαδά, που ανακοινώθηκε μόλις 15 μέρες προς της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Συζητήσεις επί συζητήσεων, κόντρες, διαφωνίες, σιωπές περίεργες, αλληλοκατηγορίες στο fb και αναζήτηση ευθυνών. Και ξαφνικά οι αρμόδιοι σηκώνουν τα χέρια και αναζητούν λύσεις σε ένα πρόβλημα που χρειάζεται πάνω απ’ όλα συναίνεση και κοινή δράση. Ο κ.Δήμαρχος αρκετά καθυστερημένα ενημέρωσε τους αρχηγούς των παρατάξεων της αντιπολίτευσης μόλις του Σάββατο 28/8/21. Την Δευτέρα αντί να καλέσει άμεσα Δημοτικό Συμβούλιο άφησε το θέμα να τρέχει στα sites και να συνεχίζεται ο πόλεμος απόψεων. Η αντιπολίτευση σύσσωμη ζήτησε σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου για ενημέρωση και δράση. Ο κ.Δήμαρχος δια της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου απέρριψε την πρόταση για λόγους ευτελείς και αστείους, μ’ ένα κείμενο που δεν την τιμά!

Την Δευτέρα 30/8/21 η κ. Μαρκέλλα Ταυρίδου-με την ιδιότητα όχι μόνο της Δημοτικής Συμβούλου αλλά και της Μηχανολόγου, ενεργοποίησε κλιμάκιο φίλων και γνωστών της μηχανικών και αρχιτεκτόνων και παρουσία του Δημάρχου και αντιδημάρχων έκαναν αυτοψία για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την κατάσταση. Βεβαίως δεν είναι δουλειά της αντιπολίτευσης να υποκαθιστά το έργο του Δημάρχου, αλλά αυτό που πρυτάνευσε ήταν ότι τώρα πλέον με τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, ούτε η τεχνική υπηρεσία του Δήμου, ούτε κάποιος μηχανικός θα μπορεί να υπογράψει ένα κείμενο που να λέει ότι «δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι». Ο Δήμος, με ευθύνη των Δημάρχων, έχασε πολύτιμο χρόνο, εδώ και χρόνια και 2 τουλάχιστον χρόνια με την πανδημία, να κάνει τα έργα που χρειάζονταν το Γυμνάσιο, το οποίο από τότε που χτίστηκε( 1972), δεν δέχτηκε καμιά συντήρηση, παρά μόνο επιβαρύνσεις.

Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι απλά για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, διότι υπάρχουν έγγραφα και αλληλογραφία η οποία μιλούν καθαρά για τις ευθύνες υπηρεσιών και προσώπων. Τα έγγραφα λοιπόν όπως τα παραθέτουμε λένε :

«Πρακτικό 35ο/29.09.2020 της τακτικής συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λαγκαδά».

…Ομόφωνα την έγκριση σύναψης Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Δήμου

Λαγκαδά και της Αναπτυξιακής Μείζονος Αστικής Θεσσαλονίκης – Αναπτυξιακή

Ανώνυμη εταιρία ΟΤΑ με τίτλο : «Υποστήριξη των Υπηρεσιών του Δήμου

Λαγκαδά, στην ανάθεση, εποπτεία και επίβλεψη Δημοσίων Συμβάσεων Έργων,

Μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών Υπηρεσιών,

για την υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων ή μη έργων».

Στο Λαγκαδά, σήμερα, Τρίτη την 29η του μηνός Σεπτεμβρίου, του έτους 2020 και ώρα

Διαμόρφωση χώρων του Δημοτικού Σχολείου Λοφίσκου για τη φιλοξενία

σχολείου ΑΜΕΑ, Δ.Ε. Βερτίσκου, Δήμου Λαγκαδά.

 Συντήρηση 1ου-2ου Γυμνασίου Λαγκαδά και Δημοτικού Σχολείου Λαγκαδικίων.κλπ

Παρακάτω λέει το πρακτικό:

«Η διάρκεια της Προγραμματικής προβλέπεται στους 28 μήνες (από την υπογραφή της)

και ο συνολικός προϋπολογισμός για την εκτέλεση της, σύμφωνα με το σχέδιο,

ανέρχεται στο ποσό των εκατόν ογδόντα εννιά χιλιάδων ευρώ (189.000,00€), μη

συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. (234.360,00€ με ΦΠΑ).

Για την υλοποίηση της Προγραμματικής εγκρίθηκε η ένταξη αυτής στο Τεχνικό

Πρόγραμμα Δήμου Λαγκαδά έτους 2020 με την (α) σχετική απόφαση του Δημοτικού

Συμβουλίου Λαγκαδά. Επίσης για τις πιστώσεις που θα απαιτηθούν κατά το έτος 2020

καθώς θα ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος το στάδιο της μελετητικής ωρίμανσης,

έχει εγγραφεί στον προϋπολογισμό του Δήμου Λαγκαδά έτους 2020 κωδικός ΚΑ

02.00.6737.011 ποσού εκατόν τριάντα χιλιάδων διακοσίων ευρώ (130.200,00€),

συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. σύμφωνα με την (β) σχετική απόφαση του

Δημοτικού Συμβουλίου Λαγκαδά.

Επειδή το έργα που περιλαμβάνονται στην Προγραμματική Σύμβαση αποτελούν έργα

με τα οποία καλύπτονται ανάγκες ζωτικής σημασίας για την τοπική κοινωνία καθώς

αφορούν : 1. την ίδρυση Ειδικού Σχολείου, 2. Την απόσβεση της επικινδυνότητας σε

κτίριο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κλπ.

Επειδή ήδη η χρηματοδότηση για την εκτέλεση του έργου στο 1ο – 2ο Γυμνάσιο

Λαγκαδά είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ

ΙΙ, η χρηματοδότηση για τις εργασίες προσαρμογής και η προμήθεια του θεατρολογικού εξοπλισμού του θεάτρου Σοχού.

Ορίζει το Δήμαρχο Λαγκαδά, κ. Ταχματζίδη Ιωάννη, με αναπληρώτρια την Γενική

Γραμματέα του Δήμου, κα Δραγατίδου Ελένη, ως εκπρόσωπο του Δήμου, ο οποίος ορίζεται πρόεδρος της Κοινής Επιτροπής Παρακολούθησης, η οποία συστήνεται δυνάμει του άρθρου 5 της Προγραμματικής Σύμβασης. Και Υποδεικνύει τον κ. Αϊβαζίδη Χαράλαμπο, Αντιδήμαρχο Οικονομικών του Δήμου Λαγκαδά».

Παρακάτω σε άλλο πρακτικό διαβάζουμε:

«Την πρώτη της συνεδρίαση θα πραγματοποιήσει αύριο Παρασκευή 29/01/2021 η

Κοινή Επιτροπή Παρακολούθησης της Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του

Δήμου Λαγκαδά και της Αναπτυξιακής Μείζονος Αστικής Θεσσαλονίκης –Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία ΟΤΑ.

Κατά τη συνεδρίαση θα συζητηθεί η πορεία των έργων που περιλαμβάνονται στην

Προγραμματική Σύμβαση που είναι τα εξής:

 Διαμόρφωση χώρων του Δημοτικού Σχολείου Λοφίσκου για τη φιλοξενία

σχολείου ΑΜΕΑ, Δ.Ε. Βερτίσκου, Δήμου Λαγκαδά.

 Συντήρηση 1ου-2ου Γυμνασίου Λαγκαδά και Δημοτικού Σχολείου

Λαγκαδικίων. κλπ

Πρόεδρος της Κοινής Επιτροπής Παρακολούθησης της Προγραμματικής

Σύμβασης είναι ο Δήμαρχος Λαγκαδά Ιωάννης Ταχματζίδης. Μέλη της

Επιτροπής αποτελούν η πρόεδρος του Δ.Σ. της ΜΑΘ ΑΑΕ/ΟΤΑ, Μαρία

Καραγιάννη και ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών του Δήμου Λαγκαδά

Χαράλαμπος Αϊβαζίδης.

 Σημειώνεται ότι η Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ Δήμου Λαγκαδά και

Αναπτυξιακής Μείζονος Αστικής Θεσσαλονίκης – Αναπτυξιακή Ανώνυμη

Εταιρεία ΟΤΑ, έχει υπογραφεί με στόχο την ταχύτερη υλοποίηση έργων

και σχεδίων κάλυψης άμεσων αναγκών καθώς και προγραμματισμού

υλοποίησης έργων». Όλα αυτά τον Ιανουάριο του 2021!!!Είδατε πουθενά καμιά κάλυψη αναγκών;;; Και όχι μόνο αυτό αλλά αφού προχώρησε το έργο για το Λοφίσκο, και το Σοχό, το Γυμνάσιο Λαγκαδά έμεινε για το τέλος!!!

Πότε όμως ξεκίνησε αυτή η διαδικασία για το Γυμνάσιο Λαγκαδά, και από πότε είναι γνωστό το θέμα; Τα έγγραφα μιλούν μόνα τους. Από το 2018!!!

Ρίξτε μια ματιά στα πρακτικά του Δήμου μας:

ΤΟ Δημοτικό Συμβούλιο :Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ε Ι ΟΜΟΦΩΝΑ:

1. Εγκρίνει την υποβολή πρότασης του Δήμου Λαγκαδά και την αποδοχή της

συμμετοχής στο Πρόγραμμα «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ», στον Άξονα Προτεραιότητας: «Κοινωνικές

και πολιτιστικές υποδομές και δραστηριότητες των δήμων», με τίτλο «Επισκευή, συντήρηση

σχολικών κτιρίων & αύλειων χώρων και λοιπές δράσεις», για τη χρηματοδότηση που αφορά

το έργο «Συντήρηση 1ου – 2ου Γυμνασίου Λαγκαδά και Δημοτικού Σχολείου Λαγκαδικίων,

Δήμου Λαγκαδά», προϋπολογισμού 500.000,00 €.

2. Εγκρίνει την αποδοχή και κάλυψη του ποσού των 278.900,00 € που αποτελεί την

οικονομική διαφορά για την εκτέλεση του έργου εξ ολοκλήρου, από ιδίους πόρους του

Δήμου. ΚΑΙ:

3. Εξουσιοδοτεί τον Δήμαρχο Λαγκαδά κ. Καραγιάννη Ιωάννη για τις περαιτέρω

ενέργειες.

Όμως το ζήτημα των προβλημάτων στο Γυμνάσιο έγινε γνωστό ήδη από το 2013, όταν οι Πολιτιστικοί φορείς που χρησιμοποιούσαν την ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ του Γυμνασίου για εκδηλώσεις τους, έπαψαν να την χρησιμοποιούν για λόγους ασφάλειας.

Επομένως δεν παίζει το θέμα, «δεν ήξερα, δεν είδα»!!! Και το ήξεραν και είχαν αρμοδιότητα και έπρεπε να το τρέξουν γρηγορότερα. Δεν είναι λογικό ακόμα η εταιρεία που έχει αναλάβει τις μελέτες να λέει ότι δεν βρήκε ακόμη τις μελέτες των στατικών. Το Γυμνάσιο Λαγκαδά έγινε με μελέτες του πρώην πρύτανη του ΑΠΘ Δημήτρη Φατούρου και χαρακτηρίστηκε για την εποχή του το καλύτερο των Βαλκανίων για την αρχιτεκτονική του σύλληψη. Μάλιστα προ τριετίας σε εκδήλωση που έγινε στο Πολυτεχνείο και εκτέθηκαν τα έργα του Δ.Φατούρου, η μελέτη του Γυμνασίου μας ήταν στην βιτρίνα της έκθεσης. Αναζήτησε άραγε κανείς τη μελέτη στο Πολυτεχνείο;

Τέλος. ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΤΩΡΑ;

Σαφώς και θα πρέπει να κριθεί ποιες αίθουσες δεν έχουν πρόβλημα προσβασιμότητας, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν, γιατί η λογική λέει ότι ένα κτήριο ισόγειο δεν κινδυνεύει άμεσα από στατικότητα, αλλά θέλει μια καλή συντήρηση. Το Γυμνάσιο έχει ίδια ηλικία με τη Μητρόπολη, όταν ανέλαβε ο αείμνηστος Ιωάννης, η πρώτη δουλειά του ήταν να ελεγχθεί η καταλληλότητα του κτηρίου και αυτό έγινε άμεσα με ενίσχυση του φέροντος οργανισμού και της τοιχοποιίας. Ε…. οι Δήμαρχοι Λαγκαδά δεν το έκαναν αυτό τα τελευταία 20 χρόνια για κανένα κτήριο του Δήμου!

Προσωπικά θα πρότεινα στην αυλή του Γυμνασίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν λυόμενες κατασκευές για την κάλυψη των άλλων εκπαιδευτικών αναγκών, και αν ο χώρος δεν επαρκεί, θεωρώ ότι δεν πρέπει να μείνει αναξιοποίητη η αυλή του Β’ Δημοτικού Σχολείου, μπροστά από το παλιό σχολείο όπου μπορούν να αναπτυχθούν κι άλλες λυόμενες αίθουσες. Έτσι και εκπαιδευτική διαδικασία συνεχίζεται απρόσκοπτα και δεν χρειάζεται ξεριζωμός μαθητών και καθηγητών σε διαφορετικά μέρη. Γνωρίζω ότι έγινε σύσκεψη και έπεσαν προτάσεις, αλλά ο χρόνος τρέχει και τα σχολεία ανοίγουν στις 13/9/21 !!Το κακό είναι ότι ενώ το θέμα αυτό ήθελε συναίνεση και κοινή δράση, η Δημοτική αρχή την απέτρεψε με τις αποφάσεις της για μη ενημέρωση. Κρίμα!!!

Τρύφων Τσομπάνης

Αναπληρωτής Καθηγητής ΑΠΘ

 

Περί παιδείας ο λόγος

Με ενδιαφέρον παρακολούθησα και διάβασα όσα ακούστηκαν στη Βουλή με την αφορμή της συζήτησης του νομοσχεδίου για την ελληνική παιδεία. Η αίσθηση που αποκόμισα, για ακόμη μία φορά, είναι ότι το Υπουργείο παιδείας στην Ελλάδα, δεν έχει κατανοήσει τον εθνικό του ρόλο και κινείται πιθηκίζοντας στα ευρωπαϊκά σχολικά πρότυπα, αγνοώντας όμως την ελληνική πραγματικότητα. Το γεγονός μάλιστα ότι τα περισσότερα μέλη των επιτροπών που νομοθετούν για την παιδεία, παρά την λιπαρή θεωρητική γνώση που διαθέτουν από τις σπουδές τους, δεν έχουν εμπειρία της εκπαίδευσης σ’ ένα ελληνικό σχολείο, τα λέει όλα, αφού νομοθετούν υποθετικά και κυρίως νομίζοντας πως ό,τι πέτυχε στην Ευρώπη, πετυχαίνει και απαραιτήτως στην πατρίδα μας. Σίγουρα η Ευρώπη έχει να μας δώσει πολλά στον τομέα των υποδομών, των κτηρίων, του σχολικού περιβάλλοντος, της τεχνολογίας στο σχολείο, και μακάρι να είχαμε χώρους όπου τα παιδιά θα ήταν χαρούμενα κι ευτυχισμένα μέσα στο σχολείο τους.

Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από κάθε κυβέρνηση για το θέμα της παιδείας και της εκπαίδευσης, και μάλιστα τόσο μεγάλο που ο κάθε υπουργός μας κάνει και μια νέα μεταρρύθμιση χωρίς προηγουμένως να έχει δοκιμασθεί η προηγούμενη. Για να μη πάμε πολύ μακριά, ας δούμε ότι από την μεταπολίτευση και μετά πέρασαν από του Υπουργείο Παιδείας περίπου 40 υπουργοί και αρκετοί υφυπουργοί. Αυτό σημαίνει ότι η έρμη η Παιδεία μας υπέστη περίπου 40 εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, λες και η μεταρρύθμιση έμεινε από μίζα!!! Όλοι μιλούν για ένα νέο ξεκίνημα και δυστυχώς παραμένουμε σε στάση σημειωτόν!

Αναρωτιέμαι, οι βουλευτές και οι κυβερνήσεις που έρχονται και παρέρχονται, δεν μπορούν να συστήσουν μια εθνική επιτροπή παιδείας με ανθρώπους που έχουν αποδεδειγμένη πείρα και γνώση όχι μόνο των διεθνών εκπαιδευτικών συστημάτων, αλλά και εμπειρία του ελληνικού σχολείου, τόσο της πόλης όσο και της ακριτικής περιφέρειας;

Πόση γνώση μπορεί ένας υπουργός παιδείας δικηγόρος στο επάγγελμα ή γιατρός, που να μπορεί να τιθασεύσει το μέγα αυτό πρόβλημα; Θυμούμαι περίπτωση υπουργού που ενώ ήταν υπουργός εμπορίου και αποφάσιζε για τις τιμές των βοοειδών και του κρέατος, ξαφνικά ανασχηματίστηκε σε υπουργό παιδείας, λες και τα αντικείμενα ήταν παράλληλα!!! Αυτονόητο είναι ότι οι σύμβουλοι δεν χρειάζεται να πίνουν νερό στο όνομα του αρχηγού του κόμματος για να λύσουν θέματα εκπαίδευσης, αλλά άνθρωποι εγνωσμένου κύρους.

Άκουσα και διάβασα και δηλώσεις και αγορεύσεις από βουλευτές που θέλουν κάτι να πουν για την παιδεία και φυσικά τα φορτώνουν όλα στο σύστημα και στην παραπαιδεία και στα αγράμματα παιδιά που θέλουν να γίνουν φοιτητές!!!

Σίγουρα φταίνε πολλά στη χώρα μας, αλλά δεν φταίνε τα παιδιά! Αναμφίβολα φταίνε οι εκπαιδευτικοί ίσως που δεν τα μορφώνουμε σωστά, αλλά δεν αναρωτήθηκαν όσοι Βουλεύονται, ποιοι καταστρώνουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα, που τόσα χρόνια διαμορφώνουν την παιδεία; Ποιοι ασχολούνται με τις μεταρρυθμίσεις που δεν μεταρρυθμίζουν τελικά ΤΙΠΟΤΑ; Ποιος εκπαιδευτικός μπορεί να δράσει ελεύθερα και έξω από το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου; Ξεκαθάρισαν τελικά αν η ΑΡΙΣΤΕΙΑ είναι προσόν ή ρετσινιά για ένα νέο παιδί;

Μήπως μπορούν να μας πουν πώς ένας δάσκαλος ή καθηγητής νεοδιόριστος σε νησί ή άλλη ακριτική περιοχή θα δουλέψει απερίσπαστος με 750 ευρώ το μήνα μακριά από το σπίτι και την οικογένειά του;

Έχουν γνώση του τι είναι η Ελληνική παιδεία και πώς εξελίχθηκε ανά τους αιώνες, και πόσους σπουδαίους και τρανούς άνδρες και γυναίκες ανέδειξε η ελληνική παιδεία, ακόμα και σε χρόνια δίσεκτα για το γένος;

Έκαναν μια αναδρομή να μάθουν γιατί ο αρχαίος Έλληνες δίδασκε στα παιδιά του μόνο γλώσσα, φιλοσοφία, μαθηματικά, μουσική και καλλιτεχνία;

Από τα πέντε αυτά μαθήματα των προγόνων τι έμεινε σήμερα;

Η γλώσσα μας τελείωσε εδώ και χρόνια!!! Η μουσική και η καλλιτεχνία ψυχορραγούν στο ελληνικό σχολείο, η φιλοσοφία; Ούτε κατά φαντασία! Μας έμειναν τα μαθηματικά ξεκομμένα όμως από τον έλληνα λόγο που στηρίζεται όμως στη μαθηματική σκέψη.

Ας μη κλαίνε λοιπόν οι βουλευτές μας για το επίπεδο του Ελληνικού σχολείου, διότι αυτοί «έχουν το πεπόνι αυτοί και το μαχαίρι». Ας σταματήσουν επιτέλους τις φαντασιώσεις του ή της κάθε υπουργού, που θέλει δική της τη δόξα του Ευαγγέλου Παπανούτσου ή του Θεοτοκά, (των διαμορφωτών της παιδείας μεταπολεμικά).

Ας δουν επιτέλους το ζήτημα της παιδείας ως θέμα εθνικό αλλά και εθνικής-ιστορικής επιβίωσης. Το αν τα παιδιά μας έχουν σήμερα πρόβλημα κατανόησης ενός κειμένου είναι θέμα παιδείας, αλλά και εκπαίδευσης που την διαμορφώνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες!

Ας αναλογιστούν ποιοι ξεπέταξαν τα αρχαία ελληνικά από τα σχολεία! Και ας δουν το περιεχόμενο των διδακτικών βιβλίων που μοιράζονται στα παιδιά. Θα μελαγχολήσουν πραγματικά!!!

Τα αποτελέσματα των φετινών Πανελλαδικών έστειλαν και πάλι ένα μήνυμα. Ο παραλήπτης θα το πάρει; Ή θα το πετάξει στα αχρείαστα, γιατί αυτός ξέρει ;;; Ξέρουμε ότι απώτερος στόχος είναι να κλείσουν σχολές, να γίνουν συμπτύξεις πανεπιστημιακών τμημάτων να εφαρμοστεί ένα νέο σχέδιο ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ !!! Όμως όλα αυτά ποιος τα δημιούργησε και ποιος τα εξέθρεψε ως φαινόμενα που μυρίζουν από μακριά κομματική επαρχιωτίλα; Δεν ήταν άραγε οι εκάστοτε «τριακόσιοι» της Βουλής, που ακολούθησαν την πολιτική της ενίσχυσης του χωριού τους με ένα ΤΕΙ; Ή ΑΕΙ ; Ας σοβαρευτούμε επιτέλους!

Την Παιδεία μας μπορούμε να την δούμε να φωτίζει ξανά τον κόσμο, όταν άνθρωποι φωτισμένοι και πλούσιοι σε γνώση και εμπειρία θα ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν.

Τρύφων Τσομπάνης

Αναπληρωτής Καθηγητής ΑΠΘ

ΥΓ. Η υπουργός φέτος, με τη σύμφωνη γνώμη των βουλευτών, έκλεισε δύο Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στη Θεσσαλονίκη και στα Γιάννενα, με ουσιαστική προσφορά στο χώρο τους και στο Πατριαρχείο. Κατά τα άλλα θα βγάλει ίσως και καμιά ανακοίνωση όπου θα απαιτεί από τον ΕΡΝΤΟΓΆΝ να ανοίξει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης!!!

 

 

Μη σκαλίζεις τις στάχτες!!!

Το μεσημέρι της 7^ης Ιουλίου αρκετά ζεστό, αυτό όμως που το έκαμνε ακόμα θερμότερο ήταν η είδηση του τηλεφώνου ότι καίγεται ένα στολίδι. Έτρεξα ,όπως και άλλοι κοντά του, όχι για να βοηθήσω, δεν άφηναν άλλωστε να πλησιάσουμε, αλλά για να είμαι κοντά του στις τελευταίες του στιγμές, σ΄αυτές που όλοι θέλουν κοντά τους κάποιον που ξέρουν ότι τον αγαπούν. Αυτό το σπίτι το αγάπησα για την ιστορία του, την ομορφιά του, την αρχοντιά του, την αισθητική του, το γούστο του, την αρχιτεκτονική αλλά κυρίως για την ιστορία που έκρυβε στα σπλάχνα του. Πόσες γενιές των νοικοκυραίων του έζησαν σ΄αυτό, γέλασαν, έκλαψαν, ερωτεύτηκαν, έκρυψαν τα μυστικά της ιστορίας τους, πόνεσαν σε δίσεχτους καιρούς, απάλυναν το πόνο των ανθρώπων τους!!! Όλοι αυτοί πέρασαν σαν ταινία από μπροστά μου, καθώς έβλεπα τις φλόγες να το αγκαλιάζουν δαιμονικά, λες και ήθελαν να καταστρέψουν ό,τι ο ανθρώπινος νους και η καρδιά έκρυψε σ΄αυτό το σπίτι.

Τα παράθυρα ερμητικά κλειστά, ακόμα και στους πυροσβέστες, θαρρείς και ήθελαν ακόμα να κρύψουν τα μυστικά τους, ή την πίκρα τους για την αδιαφορία όλων όσων «νοιάζονται» αυτή την πόλη! Στον πρώτο όροφο καίγονταν ό,τι ωραίο είχε να επιδείξει η αρχοντιά της οικογένειας Γεωργιάδη. Η σειρά του υπογείου δεν άργησε να έρθει για να κάψει την ιστορία και τις αναμνήσεις της, όπως μου τις διηγήθηκε κάποτε,ο νεαρός τότε ,Μακεδονομάχος Ηλίας Ηλιάδης, που φυλακίστηκε μαζί με άλλα παλικάρια στο χώρο αυτό.Τον είχα βρει, πριν από χρόνια, ευθυτενή με το καβουράκι του και το μπαστούνι στο χέρι, να κάθεται απέναντι και να βλέπει το σπίτι βουρκωμένος, καθώς θυμόταν τα μαρτύρια που πέρασαν από τους Βουλγάρους αυτός και η παρέα του που φυλακίστηκαν εκεί για ένα διάστημα στην φάση του Μακεδονικού αγώνα περί το 1908.

Οι φλόγες πετάγονταν και ξεπερνούσαν το σπίτι, το αγκάλιαζαν από παντού, λες και ήθελαν να μας πουν ότι το αγαπούν πιότερο κι από μας και μας εμπόδιζαν να πλησιάσουμε κοντά του. Προς τι άλλωστε; Πάντα όλοι κρατούσαμε τις αποστάσεις μας από σπίτια που απαιτούσαν αγάπη και ενδιαφέρον! Όψιμο το ενδιαφέρον σας, θα σκέφτηκαν κι οι φλόγες! Η σκεπή δεν άντεξε και με έναν υπόκωφο θόρυβο ελευθέρωσε το σπίτι από το βάρος της καθώς οι φλόγες ξαπετάχτηκαν ακόμα ψηλότερα.

Μέσα σ΄αυτόν το κατακλυσμό της φωτιάς και του νερού, ξάφνου μέσα στους καπνούς και τις φλόγες ξεπρόβαλλε ένα άσπρο περιστέρι και πλησίασε σε απόσταση αναπνοής το σπίτι κάνοντας δυο-τρεις γύρους κοντά του και μετά πέταξε ψηλά και έφυγε.

Βούρκωσα, καθώς νόμισα πως ήταν το πνεύμα του καθηγητή Ηλία Γεωργιάδη,του ανθρώπου που γεννήθηκε κι έζησε σ΄αυτό το αρχοντικό, και μαζί του οι μορφές των φίλων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Μωραϊτίδη, Νεδέλκου, του Κουκουλέ, του Βολονάκη, να του παραστέκονται και να τον παρηγορούν μυστικά!!!Ο Γεωργιάδης μελέτησε την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, δίδαξε στα παιδιά τον έλληνα λόγο, έκανε τα όνειρα της λευτεριάς του γένους μας πράξη, οραματίστηκε το Α΄Δημοτικό και το Γυμνάσιο Λαγκαδά, βίωσε την κακία του κόσμου, αλλά και την αγάπη των μαθητών του και πριν από 65 χρόνια το πνεύμα του φτερούγισε για την ουράνια των ανθρώπων πατρίδα. Ο Γεωργιάδης και η οικογένειά του, πάντα έτρεχε όταν ο Λαγκαδάς το είχε ανάγκη και πάντα έδινε τη σοφία του και το πνεύμα του για το καλό αυτού του τόπου και ίσως περίμενε αυτό το σπίτι να ξαναγίνει κάποτε φάρος πολιτισμού.

Γι΄αυτό το σπίτι αυτό χαρακτηρίσθηκε και ως ιστορικό μνημείο της πόλη μας.

Ίσως αυτό το περιστέρι, ήταν το τελευταίο φτερούγισμα της ψυχής του, μια ακόμα προσπάθεια συνάντησης με τις ψυχές των δικών του που έζησαν εκεί, και μια τελευταία επίσκεψη στη γη των πατέρων του, που με ιδρώτα και αίμα έχτισαν την δική τους ιστορία.

Ίσως να ήταν και μια τελευταία συνάντηση με τους σημερινούς συμπατριώτες του, που αποσβολωμένοι παρακολουθούν την ιστορία τους να καίγεται!!!

Δεν έχει σημασία τώρα να σκαλίσουμε τις στάχτες για να βρούμε το παρελθόν αυτής της πόλης. Σημασία έχει να δούμε τη λαχτάρα του περιστεριού πάνω από τις φλόγες και να πάρουμε το μήνυμα που πήρε ο άνθρωπος μετά τον κατακλυσμό επί Νώε, ότι και μέσα από τις φλόγες και τα νερά μπορεί να ξαναγεννηθεί η ιστορία μας και να ειρηνεύσει η καρδιά και οι ψυχές των ενοίκων αυτού του σπιτιού και των προγόνων μας.

Τρύφων Τσομπάνης