« Περί όνου σκιάς» και τείχους
Να λοιπόν που το «τείχος του αίσχους» βρήκε τον συνήγορό του και μάλιστα με νομικές περγαμηνές.
Έτσι λοιπόν κ. Αποστολίδη, « άναρθρες κραυγές επαρχιώτικου σωβινισμού και υπερπατριωτισμού, περί… όνου σκιάς».
Σύνηθες φαινόμενο, των λεγομένων προοδευτικών ανδρών, να χαρακτηρίζουν ό,τι δεν τους πάει,: ΄΄σωβινιστικό , υπερπατριωτικό ΄΄ και τώρα ΄΄επαρχιώτικο΄΄. Για το τελευταίο δεν θα διαμαρτυρηθώ, γιατί το να είμαι επαρχιώτης και μάλιστα της επαρχίας Λαγκαδά, είναι δώρο θεού για μένα. Βεβαίως αντιλαμβάνομαι το υβριστικό του χαρακτηρισμού σας, αλλά είπαμε στην Ελλάδα πια το έχουμε συνηθίσει. Άλλωστε προσωπικά πιστεύω ότι οι ύβρεις δεν χαρακτηρίζουν πάντα τον υβριζόμενο, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Και εγώ μεν χαρακτηρίζομαι «σωβινιστής και υπερπατριώτης», επειδή μίλησα για τον καημό της πατρίδας μου, Σεις άραγε πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας, υπερασπιζόμενος την « σκιά του γαϊδάρου» , όπως την αποκαλέσατε ; Γιατί περί αυτού πρόκειται, όντως, δεν μας πρόσφεραν καν έναν γάϊδαρο, αλλά την σκιά του και μεις σπεύσαμε σε πανηγυρισμούς και ευχαριστίες.
Εγώ, όπως θα διαβάσατε, δεν έκανα χαρακτηρισμούς, δεν χαρακτήρισα ας πούμε γερμανοτσολιάδες, όσους έδειξαν να δέχονται το τείχος, αλλά η δική μου ένσταση συμπυκνώνεται σε μερικά ερωτήματα, που όμως μένουν αναπάντητα. Σε πoιά χώρα του κόσμου στήθηκαν μνημεία με αυτό τον συμβολισμό ; σε πιά χώρα παγκοσμίως στήθηκαν μνημεία που θυμίζουν φρικαλεότητες ; βέβαια πρέπει να πούμε πως οι ΄΄φίλοι και σύμμαχοι ΄΄ Γερμανοί, δεν παρέλειψαν από τέτοιου είδους ΄΄μνημεία΄΄ του άθλιου και καταδικασμένου ιστορικού παρελθόντος, να εισπράττουν τουριστικό συνάλλαγμα και αναφέρομαι στα κρεματόρια του Άουσβιτς. Εδώ, υπήρχε ιδιωτικό μουσείο στο Βερολίνο, το 2004 , που βλέποντας την μανία του κόσμου να γκρεμίζει το τείχος, έκανε ένα αντίγραφό του, περί τα 200 μέτρα, για τουριστική εκμετάλλευση, όμως ένα χρόνο μετά από παρέμβαση του κράτους το γκρέμισαν κι αυτό για ευνόητους λόγους.
Και βέβαια ποσώς με ενδιαφέρει , το πώς αντιλαμβάνεται ο Γερμανός την έννοια της λέξης ΜΝΗΜΕΙΟ ,δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του με τη δική μας φόρτιση, με ενδιαφέρει όμως όταν τα παιδιά μου με ρωτήσουν τι είναι αυτό το «μνημείο ντουβάρι», να έχω μια σοβαρή απάντηση να δώσω. Σίγουρα η συντεταγμένη γερμανική πολιτεία δεν κατάστρεψε το τείχος, αλλά φανταστείτε πως ο λαός που έζησε το δράμα του χωρισμού και των δολοφονιών, από τα 6.500 μετρα ,άφησε μόνο 80 μέτρα σήμερα. Άλλωστε αν οι Γερμανοί είχαν την αίσθηση του μνημειώδους τείχους, δε θα το τεμάχιζαν να μας το χαρίσουν. Φαντάζεστε έναν λαό να τεμαχίζει τα μνημεία του και να τα στέλνει για σουβενίρ; Κάναμε κάτι τέτοιο εμείς για την Ακρόπολη άς πούμε; ( άσχετα αν οι φίλοι και μη επαρχιώτες ευρωπαίοι, γέμισαν τα μουσεία τους με Ελλάδα, τεμαχίζοντας αγάλματα και ιστορία).
Και αναρωτιέμαι, γιατί κάτι που δεν εκτιμούν ούτε αυτοί, εμείς το αναγορεύουμε σε μνημείο ; Ο ίδιος ο κ. Δήμαρχος, στον οποίο δεν επιτέθηκα προσωπικά-όπως λέτε- γιατί η απόφαση βαρύνει όλους τους συμβούλους της πλειοψηφίας και μόνο, το χαρακτήρισε εχθές μόλις « τείχος του αίσχους και του αίματος», «σκοτεινή σελίδα της ιστορίας», «διαχρονικό σύμβολο της πτώσης», « ιστορικό λάθος». Και αναρωτιέμαι, από πότε τα λάθη μας αρχίσαμε να τα κάνουμε και μνημεία ; Φοβούμαι πως μ΄αυτή τη λογική, η ταλαίπωρος Ελλάς θα έχει περισσότερα «μνημεία» παρά πολίτες. Πολλά τα λάθη μας, αγαπητέ κ.Αποστολίδη. Και γιατί, ένα τείχος που δίχασε τη Γερμανία και το λαό της, θα έπρεπε να διχάσει το Δημοτικό Συμβούλιο και το λαό του Λαγκαδά ; Αυτό ήταν που μας έλειπε τέτοιες ώρες ; Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, πως θα πρέπει σε κάποιους «να υπενθυμίζουμε τα εγκλήματά τους», αλλά γιατί δε θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μνημείο στην πόλη μας, που να θυμίζει τη Γερμανική κατοχή , την καταστροφή της γέφυρας στις 27-10-44, που απέκλεισε την πόλη από την θεσσαλονίκη για μήνες, ή ένα σοβαρό μνημείο των πεσόντων μας με τα θύματα της κατοχής. Γιατί προείχε αυτό το ψυχρό και αντιαισθητικό κατασκεύασμα, από το μνημείο των θυμάτων του Πόντου , που πριν από 2 χρόνια αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο και οι Πόντιοι ,που χόρεψαν χθες με άλλους από χαρά ίσως, ακόμη περιμένουν;
Ποια λογική υπαγορεύει την ανέγερση μνημείων για να δούμε ΄΄εάν ισχύει΄΄ , όπως λέτε , ΄΄ η καλή σχέση των δύο λαών΄΄; Ξοδεύουμε τα ευρώ του κόσμου, για να κάνουμε τεστ αγάπης; (Προτιμώ μια μαργαρίτα).
Μήπως θα έπρεπε σε καιρούς οικονομικής κρίσης να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί σε ενέργειες που πονούν συμπολίτες μας ; μήπως θα έπρεπε στο χώρο των Λουτρών να στηθεί ένα μνημείο του « ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ» που δουλεύει εδώ και μήνες χωρίς να πληρώνεται; Ξέρετε κ Αποστολίδη πόσοι εργαζόμενοι φέτος θα μείνουν χωρίς πετρέλαιο, ενώ οι Γερμανοί φίλοι μας θα απολαμβάνουν την πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία ; Ρωτήσατε πόσο μας στοίχισε το «μνημείο» ;
Σίγουρα η παρ΄Αρείω Πάγω δικηγορία σας, δεν σας κατατάσσει στη οικτρή θέση αρκετών Λαγκαδιανών.
Και κάτι ακόμη για να συνενοούμεθα επιτέλους μεταξύ μας, από πότε η έκφραση διαφορετικής γνώμης, που δεν συμφωνεί με αυτή του κ. Δημάρχου, θεωρείται «αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση»; Δηλαδή όταν κάνουμε καλές προτάσεις ,και κάναμε πολλές, είμαστε εντάξει, κι όταν διαφοροποιούμαστε είμαστε αντιπολίτευση ;
Υπάρχει δηλαδή αντιπολίτευση στο Δήμο Λαγκαδά ;
Χάρηκα πάντως για την ανταλλαγή απόψεων και για την ασθενή υπερασπιστική σας γραμμή.
ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ
