Αναζητώντας το Θαύμα…
Συγκλονιστικές στιγμές ζει η πόλη του Λαγκαδά αυτές τις μέρες, με την έλευση του Τιμίου Σταυρού στην πόλη μας. Κι άλλες φορές έχουν έρθει εικόνες,λείψανα και σεβάσματα της πίστης μας, αλλά αυτό που βιώνουμε αυτές τις μέρες δεν έχει το προηγούμενό του στην εμπειρία της πόλης του Λαγκαδά. Χιλιάδες κόσμου συρρέουν καθημερινά, από το πρωί ως αργά το βράδυ για να προσκυνήσουν, να προσευχηθούν, να βιώσουν από κοντά το μυστήριο της πίστης μας. Μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα, στο Μητροπολιτικό Ναό της αγίας Παρασκευής, γίνεται η συνάντηση του ανθρώπου με το Θεό, του πόνου με την ελπίδα, της πίστης με την απιστία, της αγάπης του θεού και της ανθρώπινης αυτονόμησης που αναζητά απαντήσεις και λύσεις, από έναν Πατέρα, που συχνά το παιδί λύπησε και πρόδωσε, αλλά τελικά ξαναγυρνά σ΄Αυτόν γιατί υπερισχύει η αγάπη του Θεού που λέει : «Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι με βάσανα τη ζωής και Εγώ θα σας αναπαύσω». Το είπε ο ίδιος ο Χριστός, και αφού το είπε δεν παίρνει πίσω τον λόγο Του.Το μεγαλύτερο μυστήριο είναι το μυστήριο της αγάπης και της σιωπής του Θεού, που δεν σπεύδει αμέσως να απαντήσει στα αναρίθμητα ΓΙΑΤΙ που υπάρχουν μέσα μας, για τους πρόωρους θανάτους, τις ασθένειες, τους καρκίνους,τις καταθλίψεις, τους χωρισμούς,τους πολέμους, τις κοινωνικές αδικίες,τις στερήσεις, τους ξεριζωμούς και τόσα άλλα. Όμως ξεχνούμε ότι ο Θεός δεν στέλνει το κακό, ο Θεός δεν είναι πηγή του κακού,αλλά μέσα στην οδύνη και την αγωνία μας, συχνά του φορτώνουμε και ό,τι κακό μας βρίσκει, χωρίς να αναζητήσουμε την αιτία γύρω μας ή μέσα μας.Είναι Αυτός όμως, που τελικά θα σου πεί: «Έλα να ξεπεράσουμε μαζί τις δυσκολίες σου, αρκεί να έχεις πίστη». Πόση πίστη; «Ως κόκκο συνάπεως», μας απαντά, δηλαδή σαν ένα σπόρο σιναπιού, μικρότερη από το σουσάμι!!!. Τόσο λίγη; Ναι τόσο λίγη,αρκεί να του πείς: Πιστεύω Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου! Ο άνθρωπος της σημερινής εποχής, το βλέπουμε όλοι , έχει ανάγκη από μια σχέση που να τον στηρίζει και να τον αγαπά. Αναζητούμε ίσως ποικίλες σχέσεις, αλλά όχι αυτή με τον Θεό, που προσφέρεται αφειδώλευτα, χωρίς αρνήσεις και προδοσίες εκ μέρους Του. Αναζητούμε τα πάντα στο τίποτα, αλλά όχι στο ΠΑΝ. Βέβαια αυτό προϋποθέτει εκ μέρους μας την αναζήτηση μιας αληθινά ειλικρινούς σχέσης και ενός αιώνιου δεσμού, όπως όλοι ονειρευόμαστε στη ζωή μας. Σίγουρα κάποιοι, και δικαίωμά τους, θέλουν να μείνουν κολλημένοι στη γη στα θέλω τους και στο ΕΓΩ τους, άλλοι όμως αναζητούν τον ουρανό, όπως έλεγε ο Κικέρων, και αυτοί είναι οι αληθινοί άνθρωποι.Κάποια φιλόσοφος έλεγε ότι: «όποιος αναζητά την όντως ΑΛΗΘΕΙΑ, βαδίζει ολόϊσια στην αγκαλιά του Θεού». Η φιλόσοφος που το είπε δεν ήταν χριστιανή, αλλά αναζητούσε την αλήθεια! Όταν το έκανε γνώρισε πραγματικά την ΑΛΗΘΕΙΑ του Θεού και πέθανε χριστιανή.
Αυτό που βλέπουμε λοιπόν στις μέρες μας στην πόλη μας, είναι αυτοί οι χιλιάδες αναζητητές, που ψάχνουν της αλήθεια που είναι ΑΓΑΠΗ και γιατί όχι και το θαύμα στη ζωή τους. Πάντα μια σχέση με κάποιον είναι υπέροχη! Αλλά μια σχέση με τον Θεό, είναι θαύμα!!! Το γεγονός ότι αυτοί οι χιλιάδες προσκυνητές ήρθαν στην πόλη μας για να μας κοινωνήσουν το πρόβλημά τους, τον πόνο τους, την αγωνία τους, τον καημό τους, μοιράστηκαν την πίκρα τους μαζί μας και ξαφνικά όλοι μας ασυναίσθητα με μάτια υγρά πολλές φορές, χωρίς να καταλαβαίνουμε το γιατί, προσευχόμασταν για την υγεία τους, χωρίς καν να τους ξέρουμε! Είναι όντως το πρώτο θαύμα που γίνεται στην ζωή μας ,που μαλακώνει τις καρδιές και μοιράζεται τον πόνο του άλλου, κλαίμε μετά των κλαιόντων και χαιρόμαστε μετά των χαιρόντων. Βρίσκουμε την ανθρωπιά μας μέσα στην εκκλησιά. Το άλλο που βιώσαμε όλοι, είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας, που σηκώνουν μόνοι τους έναν βαρύτατο σταυρό και παλεύουν με την υπομονή, που είναι μεν πικρή εμπειρία, αλλά γι αυτούς που το παλεύουν καρτερικά και που ξέρουν να περιμένουν «μετά την δυσκολία του χειμώνα, ανατέλλει πάντα η άνοιξη» όπως λέει ο αγ.Γρηγόριος Παλαμάς. Είδαμε ανθρώπους με φοβερά προβλήματα υγείας, καθηλωμένοι στα αναπηρικά αμαξίδια, ώρες ολόκληρες να καρτερούν το θαύμα, ή ένα απλό άγγιγμα του Σταυρού και τίποτα άλλο, μια προσκύνηση, ένα φίλημα και μια προσευχή με αγάπη και ελπίδα στην ανταπόκριση της αγάπης τους, από τον Θεό. θυμηθείτε τη υπομονή του παραλύτου στο Ευαγγέλιο, χρόνια περίμενε κάποιος να τον βοηθήσει να μπει στο νερό για να γίνει καλά, «δεν έχω άνθρωπο» έλεγε για να με σπρώξει μέσα στο νερό, και αυτή η υπομονή του είλκυσε το ενδιαφέρον του Χριστού, που του είπε δεν έχεις άνθρωπο; Ε…λοιπόν, έχεις τώρα Θεάνθρωπο, και βρήκε την υγεία του. Όλοι στη ζωή μας αναζητούμε και περιμένουμε ένα θαύμα, μικρό ή μεγάλο, συχνά δε, τα βάζουμε με τον Θεό, για τον εφησυχασμό του. Πρέπει να γνωρίζουμε όμως ότι πάντα μας απαντά, με τον δικό Του τρόπο και όχι όπως και όποτε θέλουμε εμείς. Όταν ένας γιατρός στο χειρουργείο ενεργεί όπως θέλει και όπως ξέρεις αυτός, ένας Θεός, που είναι και Πατέρας μας, να είμαστε βέβαιοι ότι ενεργεί πάντα για το καλύτερο, γιατί έχει άλλα μέτρα για την αποτελεσματικότητα του θαύματος.Πάντως πάντα απαντά, αρκεί να του το ζητάμε διαρκώς και φορτικά άμα χρειαστεί, όπως ένα παιδί ζητά επίμονα κάτι από τον πατέρα του και τελικά το καταφέρνει. Ένας Πατέρας,όπως Αυτός, δεν κουράζεται ποτέ με τα παιδιά Του. Άλλωστε ξέρει από πόνο, ξέρει και από σταυρό, ξέρει και από την πίκρα του θανάτου, ξέρει όμως και από τη χαρά της ανάστασης.Πόσες φορές δεν δακρύσαμε από χαρά βλέποντας προσκυνητές να σηκώνονται από τα αμαξίδια και να περπατούν, ή άλλοι να ελευθερώνονται από κάθε είδους πρόβλημα και την επήρεια του κακού.Το θαύμα είναι αυτό, το ότι γίναμε ευαίσθητοι στον πόνο του άλλου, κλάψαμε για τον πόνο του, χαρήκαμε με την χαρά του,δοξάσαμε τον Θεό για την ίαση και προσευχηθήκαμε ίσως για πρώτη φορά να τους δίνει κουράγιο και υπομονή μέχρι τέλους. Ο δρόμος μας είναι μια πορεία γεμάτη σταυρούς και ανηφοριές, αλλά οδηγεί στην ανάσταση και στο ΦΩΣ. Να γιατί λέμε κάθε φορά :«δια του σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω». Την ευχόμαστε σε όλους από καρδιάς.
ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ
Επικ. Καθηγητής ΑΠΘ
ΥΓ. Για όσους είναι επιφυλακτικοί στο θαύμα και κρατούν μικρό καλάθι, δεν πειράζει, πάντα έτσι γινόταν στην εκκλησία. Ο Σταυρός για άλλους ήταν σκάνδαλο και για άλλους μωρία, για άλλους όμως είναι δύναμη Θεού και ελπίδα ζωής και σωτηρίας. Το «έρχου και είδε» του Χριστού στους πρώτους μαθητές, ισχύει και για τους σημερινούς ανθρώπους.
