Πού πας με ψεύτικα όνειρα ;;;
Σου είπαν ψέματα πολλά, ψέματα σήμερα σου λένε ξανά.Κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πούν, Ψέματα σου λένε οι εχθροί σου, μα κι «φίλοι σου» με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν. Πού πάς με ψεύτικα όνειρα ;;;
Γραμμένο πριν από χρόνια αυτό το τραγούδι, αλλά θαρρείς καμιά φορά ο λόγος των ποιητών είναι προφητικός. Ζώντας σήμερα στον κόσμο της κρίσης των προσώπων, των αξιών, των οικονομικών μεγεθών, αισθάνεσαι πραγματικά το μέγεθος του ψεύδους και της απάτης να σου καίει την καρδιά . Όσα Γιατί κι αν αρθρώσεις , η απάντηση δεν θα έρθει ποτέ, διότι αυτοί που σου έχτισαν αυτόν τον ψεύτικο κόσμο, δεν έχουν καμιά σχέση με την αλήθεια ,δεν έμαθαν ποτέ να δίνουν απαντήσεις, και δεν έχουν τη λεβεντιά να σε κοιτάξουν στα μάτια. Το πολύ-πολύ να σου ψιθυρίσουν στο αυτί, ότι εντάξει δεν χάθηκε τίποτε, στην επόμενη τετραετία που θα «ξαναπάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του» και θα μας ξανατιμήσεις με την ψήφο σου, όλα θα, θα, θα … φτιάξουν…Και πορευόμαστε έτσι 190 χρόνια ελεύθερου βίου, χωρίς το φέσι του Τούρκου, αλλά με εκατοντάδες φέσια ελληνικά . Φέσια που απαξίωσαν την προσωπικότητά μας, φέσια που προσβάλλουν συστηματικά και κατ΄εξακολούθησιν την νοημοσύνη μας, φέσια που δεν σεβάστηκαν ποτέ την ιστορία μας, φέσια που υποθηκεύουν εδώ και χρόνια το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, φέσια που ρούφηξαν ασύστολα τις οικονομίες και την ικμάδα του λαού μας, φέσια που ως άλλοι Εφιάλτες άνοιξαν τις πύλες σε δυνάμεις που πάντα ορέγονταν τον πλούτο της γής και της θάλλασάς μας, πολιτικοί ανίκανοι να μιμηθούν ηρωϊσμούς των προγόνων μας ,διέγραψαν ακόμα και την ιστορική μνήμη για να μη φαίνεται ο ξεδιάντροπος πνευματικός και ηθικός νανισμός τους. Φέσια, φέσια, φέσια…. κόκκινα, μπλέ, πράσινα, πορτοκαλί, λαχανί, μπλέ ρουά , και μαύρα φέσια…Αλλά ας μη μιλήσουμε για την εποχή του Κολοκοτρώνη και τα φέσια της, ας μιλήσουμε για τα δικά μας τελευταία 40 χρόνια, όπου προβάλλεται η ευημερία των αριθμών και η ποσότητα ως στοιχείο της ζωής μας, μήπως όμως είδατε πουθενά να προβάλλεται και η ποιότητα ; Ποιους από αυτούς που εκτιμά ο σύγχρονος μέσος Έλληνας, είδατε να περιλαμβάνεται σε ψηφοδέλτια κομμάτων; Πώς να διαλεχθεί ένας σοβαρός άνθρωπος, που σέβεται τον εαυτό του, με πολιτικάντηδες που εξασκούν τους μυς τους στο χειροκρότημα του ελέω ονόματος και τζακιού, πολιτικού αρχηγού τους ; ακούς για ονόματα πολιτευτών και σου έρχεται να ξεραθείς στα γέλια ,πώς να συζητήσει τα μεγάλα και τα ιερά του έθνους ζητήματα ,με ανθρώπους εκπληκτικής μικρονοητικότητας ; με πρόσωπα που η ευφυϊα τους εξαντλείται στο να απαγγέλουν τις μπροσούρες που τους προωθούν οι κομματικοί φροντιστές, μετά τη σάουνα που απολαμβάνουν στο βουλευτήριο των Αθηνών ; πώς να επικοινωνήσεις με έναν άνθρωπο που ενώ διδάχτηκε στο σχολειό τον ορθό και τον πλάγιο λόγο, αυτός ακολουθεί πάντα τον πλάγιο τρόπο, για την πολιτική του επιβίωση και την εκλογική του πελατεία; Πολιτευτές μελαχρινές και ξανθές υπάρξεις που διαλέγουν με επιμέλεια το φόντο της φωτογραφίας τους ,ξέροντας πως αυτό αξίζει περισσότερο από αυτές ΄.΄.΄. Πώς να εκτιμήσεις έναν πολιτικό, που δέχεται ο ψηφοφόρος του να πεινά και να εξευτελίζεται καθημερινά, κι αυτός νομοθετεί την αύξηση της κομματικής του επιχορήγησης και της βουλευτικής του κατοχύρωσης; Πώς να δεχτείς πολιτικούς βατράχους, που αλλάζουν τη στεριά με τον βούρκο,με πολύ ευκολία, αν αυτό βολεύει την κατάσταση και την επιβίωσή τους;
Μήπως είμαι απόλυτος ; ίσως μου πείτε δεν συμβαίνει με όλους αυτό, αλλά τι κι αν βρεθούν και πέντε πολιτικοί διαφορετικοί; Ποτέ η εξαίρεση δεν αποτελούσε τον κανόνα στη ζωή. Αλλά κι αν είναι διαφορετικοί, ας δείξουν τη διαφορετικότητά τους. Πόσο θα κρατήσει η διαφοροποίηση, σε πόσο καιρό θα τους δούμε εκτός ομάδος; Χάρηκα προχτές που διάβασα ότι ο κ. Κουρουπλής , διαγραμμένος βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, μάζεψε κάποιες υπογραφές για να συζητηθεί στη βουλή το κατοχικό δάνειο των Γερμανών, και σκέφτηκα, μα καλά έπρεπε ένας τυφλός βουλευτής να ανοίξει τα μάτια των άλλων 299 βουλευτών ;
Πώς μέσα σ’ αυτό ο συνονθύλευμα της ανυποληψίας των πολιτικών, που οι ευρωπαίοι εταίροι χλευάζουν για την ανεπάρκειά τους και την ανικανότητά τους και απειλούν να τους θέσουν υπό επιτροπείαν και επιτήρηση, ως να πρόκειται για άτομα επιρρεπή σε αντικοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να επιβιώσει ένας μέσος Έλληνας που διαθέτει τις στοιχειώδεις δυνάμεις αντίστασης στην παρακμή ;
Μπορούμε φίλοι μου, ναι μπορούμε να αρχίσουμε από τώρα κι όλας, από τα μικρά και καθημερινά μας, να αντιστεκόμαστε στη λογική τους, να δημιουργούμε εσωτερικές αντιστάσεις, να διδάξουμε στα παιδιά μας την αλήθεια και το μέτρο, να νοικοκυρέψουμε τη ζωή μας και το χωριό μας, να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, να δημιουργήσουμε κινήσεις αντίστασης και αντίδρασης, να οργανωθούνε σε ομάδες προβληματισμού και να απαιτούμε τα αυτονόητα για τη ζωή μας, να τους τρομοκρατήσουμε όπως μας τρομοκρατούν, αλλά με λόγο και επιχειρήματα που θα αποκαλύπτουν το ψέμα τους, να τους δουλέψουμε όπως μας δουλεύουν , να απορρίψουμε την πολιτική του life styl και των περιφερόμενων γυρολόγων που μας πουλάνε πολιτική θεωρία, και μας θυμούνται περιέργως κάθε τέσσερα χρόνια.
Η κρίση πρέπει να μας βρει ενωμένους και δυνατούς , έτοιμους να αντιμετωπίσουμε το κάθε γρυλίζον κομματόσκυλο , που έμαθε να τρώει από το κόκαλο της εξουσίας .
Το κάθε χωριό, η κάθε πόλη, ο κάθε Δήμος ,ας αναπτύξει τέτοιες κινήσεις πολιτών με αγάπη για τον τόπο του, με πάθος για τον άνθρωπο και τη ζωή του, με πνεύμα ενωτικό και φιλικό, να βάλουμε στο τραπέζι τα όνειρά μας κι όχι τα κομματικά μας μαχαίρια, να δείξουμε στα παιδιά μας ότι η κρίση δεν μας αποθηρίωσε αλλά μας έκανε ανθρωπινότερους και καλύτερους πολίτες, με αλληλεγγύη και έτοιμοι να βοηθήσουμε τον τόπο μας, με προτάσεις, με ιδέες ,με όνειρα, με σχεδιασμό, με μεράκι αλλά και με πνεύμα διεκδίκησης αυτών που μας ανήκουν. Κάποτε θα πρέπει κάποιοι να αντιληφθούν, ότι δεν τους αναθέσαμε να κυβερνήσουν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, αλλά τους δώσαμε την ευκαιρία και την εντολή να διοικήσουν μια χώρα, μια πόλη, ένα χωριό. Η επιτυχία τους ή η αποτυχία τους θα κριθεί από μας και με άλλα ,πλέον ,κριτήρια. Αξιώνουμε να μας σεβαστούν. Τέρμα οι πρακτικές του πολιτικού κουτσαβακισμού, αυτές παρήλθαν πλέον ανεπιστρεπτί. Ήδη σε όλη τη χώρα δημιουργούνται κινήσεις πολιτών για την αλληλεγγύη των ανθρώπων, για την επίλυση προβλημάτων που άλλοι δημιούργησαν, δικτυώνεται όλη η χώρα για τη στήριξη των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, για τα δικαιώματα που μας στέρησαν οι επαγγελματίες διοικούντες ,(χωρίς επαγγελματική κατάρτιση), ο άνθρωπος αισθάνεται πλέον το κράτος ως απειλή και γι αυτό καλείται σε συσπείρωση απέναντι σε ένα κράτος και μια διοίκηση που έκανε δόγμα της το ψέμα, την αφερεγγυότητα, την κλεψιά του ιδρώτα μας. Μαζί μπορούμε και όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα. Τόσα χρόνια οι πολιτικοί μας δίχαζαν, τώρα πρέπει να μάθουν ότι ο διχασμός δεν περνάει άλλο. Ενότητα και επίθεση, γιατί μόνο εμείς μπορούμε ενωμένοι να φέρουμε την ανάπτυξη στον τόπο μας, και μέσα από τέτοια κινήματα θα τους αναγκάσουμε να αλλάξουν ρότα. Δεν θα κοιμηθούμε πλέον με ψεύτικα όνειρα, αλλά θα ζωντανέψει το όνειρο, το όραμα και η ελπίδα. Το χρωστάμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας , στην πόλη μας, στην πατρίδα.
