Αποψεις και σχόλια

Χρονογραφικά σημειώματα

Του Τρύφωνα Τσομπάνη

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ Νο 2

Η δημόσια έκφραση λόγου και απόψεων συχνά είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί ενέχει τον κίνδυνο να νομίσεις ότι μόνο εσύ εκφράζεις την αλήθεια αλλά και πολλές φορές γίνεσαι δυσάρεστος για την επιμονή σου να μη κρατάς το στόμα σου κλειστό, για θέματα που δεν αφορούν μόνο εσένα αλλά και το μέλλον του τόπου σου. Σίγουρα είναι κολακευτικό για τον γράφοντα να συναντά ανθρώπους που εκτιμά και του εκφράζουν την συμφωνία τους με τις απόψεις του, ή να τον συγχαίρουν για όσα πιστεύει. Δεν ήταν λίγοι οι φίλοι και άγνωστοι, που συμφώνησαν οι διαφώνησαν ίσως με τη συγκεκριμένη αρθρογραφία. Κάποιοι διέγνωσαν αυστηρότητα, άλλοι ανέγνωσαν πικρία, άλλοι ενδιαφέρον για τον τόπο. Θα ήθελα δε να πω πως όλοι έχουν δίκαιο, αλλά το πιο πολύ έπρεπε να δουν τον πόνο που εκφράζουν αυτά τα κείμενα, για έναν τόπο που αξίζει πολλά περισσότερα απ’ όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια. Το έλεγα πάντα και θα το λέω συνεχώς, πως αν οι έλληνες πολιτικοί γνώριζαν την ιστορία της πατρίδας μας, θα γλίτωναν από πολλά λάθη κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, και αν οι Τοπικοί Παράγοντες γνώριζαν στη παραμικρή πτυχή και γωνιά την ιστορία των Δήμων τους και τις ομορφιές που κρύβουν, θα είχαν τη δυνατότητα να εκφραστούν δημιουργικά και επωφελώς για τον τόπο τους. Αν δεν αγαπήσεις πρώτα έναν τόπο, δεν μπορείς να τον υπηρετήσεις σωστά. Όπως αν δεν αγαπήσεις έναν άνθρωπο δεν μπορείς να ζήσεις μαζί του, απλά συζείς και τον εκμεταλλεύεσαι συναισθηματικά για ίδιον όφελος. Διάβαζα μια επιφυλλίδα της Κυριακής στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με τον τίτλο « Ο ρεαλισμός της προσφυγής στην αριστεία», δηλαδή πόσο χρήσιμο και ρεαλιστικό αλλά και επιβεβλημένο είναι σήμερα, να αναζητήσουμε την αξιοσύνη, τον άριστο, τον πετυχημένο, τον δημιουργικό, τον ανυστερόβουλο, τον εξειδικευμένο, τον μορφωμένο, τον πεπαιδευμένο, την σοβαρή προσωπικότητα, τη φρέσκια ιδέα, την ορμή της νεότητας, τον ρεαλιστή, τον δοκιμασμένο στο στίβο του επαγγελματισμού, τον άνθρωπο που ζει σεβόμενος τις αρχές του και τον διπλανό του, τον άνθρωπο με την ετοιμότητα της ανιδιοτελούς προσφοράς, τον ενεργό πολίτη που δεν καβαλάει το καλάμι της εξουσίας, αυτόν που δεν διεκδικεί θέση προέδρου γιατί έδωσε 5 χιλιάρικα στον προεκλογικό αγώνα της παράταξης, ή δεν θα εξαγοράσει τη σιωπή και τη συμφωνία του με ανάλογες θέσεις προσοδοφόρες.

Δεν νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε πλέον περήφανοι για ό,τι συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή, όπου αποκαθηλώθηκαν τα πρότυπα, και έπεσαν οι μάσκες της ξιπασιάς. Καμαρώνουμε καθημερινά το ξεμπρόστιασμά τους στα ΜΜΕ, τους θωρούμε άφωνοι να κατευθύνονται στα εισαγγελικά γραφεία για απολογίες και παρακολουθούμε με σφιγμένο το στομάχι τον κατήφορο της Πατρίδας, αναλογιζόμενοι πώς άνθρωποι που ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ «να φυλάττουν το σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους και να προασπίζουν το συμφέρον του Ελληνικού λαού», κατάφεραν όσα δεν κατάφεραν οι εχθροί της Πατρίδας. Το « είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πάτρις»( δηλαδή ένα καλό στοιχείο είναι να αγωνίζεσαι για την πατρίδα σου) , το μετέτρεψαν με την δική μας ψήφο στο «αμύνεσθαι περί πάρτης», να αγωνίζονται για πάρτη τους δηλαδή. Ιλιγγιά ο νούς όταν σκέφτεται ποιοί διοίκησαν θεσμούς, υπουργεία Άμυνας, Πολιτισμού, Μεταφορών, Ταμιευτήρια, Πολεοδομίες, κλπ,κλπ….Δεν σκέφτηκαν καν την υστεροφημία των κομματικών σχηματισμών που εκπροσωπούσαν και απαξίωσαν πλήρως όχι μόνο τα κόμματά τους, αλλά και θέτουν εν αμφιβόλω και την ίδια τη χρησιμότητα της δημοκρατίας. Ποια δημοκρατία; Αναρωτιούνται οι πολλοί.

Κι όμως αυτά τα διαφθορεία των πολιτικών ιδεών, τα ανεύθυνα πλέον κόμματα, θα έρθουν σε λίγο να πατρονάρουν και να διεκδικήσουν μερίδιο εξουσίας και στις Δημοτικές εκλογές!!!! Τα πρόκοψαν αλλού…., θέλουν και εδώ να συνεχίσουν το παιγνίδι, και που δυστυχώς ακόμα δεν άρχισε η τσιμπίδα του Νόμου να εμφανίζεται και το αλληλοκουκούλωμα πάει σύννεφο.

Σε λίγο θα αρχίσουν τα πρώτα γκάλοπ για τους φερέλπιδες νέους τοπικούς ηγέτες. Τα κόμματα πρώτα θα τρέξουν να στηρίξουν, να προτείνουν, να εξασφαλίσουν συμμαχίες, να χρωματίσουν με το δικό τους χρώμα τον χάρτη των εκλογών, για να βαυκαλίζονται ότι είναι οι νικητές, σε έναν λαό υποταγμένο στη μαύρη μοίρα του. Η σκέψη και μόνο αυτή αγγίζει τα όρια της απειλής και της κωμωδίας. Τα ίδια κόμματα που εγκλημάτησαν κατά του λαού προκειμένου να συντηρήσουν την πελατεία τους και να χαρίσουν αμύθητα πλούτη στους «νταβατζήδες» της πολιτικής, τα ίδια θέλουν να διαχειριστούν τις τύχες των χωριών και των πόλεών μας. Δεν αμφιβάλλω πως στα κόμματα υπήρχαν και θύλακες ανυστεροβουλίας και τιμιότητας, όμως αυτό δεν ήταν ικανό να εκθρονίσει από τους κομματικούς σχηματισμούς τους ανίκανους και τους υποταγμένους στην μετριότητα.

Τι θέλουμε σήμερα; Να ξεπροβάλλει μπροστά όχι ένας ηγέτης, αλλά μια ομάδα επιτελική, ανθρώπων με ανιδιοτέλεια, με ταλέντο, ικανοί να συνεγείρουν, να οργανώσουν, να εμπνεύσουν, να μεταρρυθμίσουν τις τοπικές κοινωνίες, να ταυτιστούν στις συνειδήσεις το αξίωμα και η αριστεία, και όχι ο παλαιός κομματάρχης με το μεγάλο σόϊ και τις 100 ψήφους που παζαρεύει τις ψήφους του για 5 χιλιάρικα. Να περάσουν μπροστά πρόσωπα με κοινωνική προσφορά και εθελοντισμό, άνθρωποι που την τεχνολογία δεν την χρησιμοποιούν για το προφίλ τους στο facebook, αλλά για να αναζητούν προγράμματα ανάπτυξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που να οργώνουν τον τόπο δημιουργικά και αναπτυξιακά, που δεν θα μοιραστούν θέσεις σαν μπουναμάδες για να αμειφθούν για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στην παράταξη και το κόμμα, που δεν θα αποτελούν γραφικές φιγούρες, σε μια κοινωνία που όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, δυστυχώς πολύ καλά!!!

Όσοι τολμήσουν την αναμέτρηση με την ιστορία του τόπου μας, καλό είναι πρώτα να τη γνωρίσουν και όχι να προβάλλουν το προφίλ τους αλλά το πρόγραμμά τους και το επιτελείο τους. Με ποιους θα κάνουν τον άθλο της ανάπτυξης; Με ποιους θα πολεμήσουν τα προβλήματα; Πόλεμος δεν γίνεται με κουρασμένα παλικάρια και μάλιστα δοκιμασμένα και απορριπτέα. Δεν θέλουμε να μας πνίξουν στα όνειρα, που κι αυτά καλά είναι για όσους κοιμούνται, αλλά να μας πουν ποιοι θα ενσαρκώσουν το όνειρο και πώς το όνειρο δεν θα γίνει εφιάλτης;

Σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αλβανία γνώρισα από κοντά το έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Ας μη μετρήσω το πόσους ναούς έχτισε σε 20 χρόνια (160) που ήταν υποχρέωσή του άλλωστε, αλλά τα ιδρύματα, οι υποδομές ανάπτυξης, τα σχολεία, κλινικές, ιατρικά εργαστήρια, τα Πανεπιστημιακά τμήματα, οι βιοτεχνίες, οι χώροι προσφοράς εργασίας, κτήματα, φούρνοι, οινοποιεία, βουστάσια, ποιμνιοστάσια, κήποι λαχανικών που εργάζονται άνθρωποι με μισθό και τώρα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Και όλα αυτά ένας παπάς!!!! Στην περιοχή μας επίσης ένας άλλος παπάς, ο Μητροπολίτης Ιωάννης, σε 4 χρόνια δημιούργησε, 2 μουσεία, σχολές μουσικής ,ζωγραφικής, ψηφιδωτού, φροντιστήρια ενισχυτικής διδασκαλίας, διεθνή θεολογική ακαδημία-συνεδριακό κέντρο, ραδιοφωνικό σταθμό, συσσίτια, κοινωνικό παντοπωλείο, και πρατήριο ρουχισμού, ανοικοδόμησε , μπήκε σε προγράμματα ΕΣΠΑ και απασχολεί τώρα άλλα 40 άτομα, συντήρησε ναούς-μουσεία και κατάφερε να φέρνει στο Λαγκαδά 2000 Ρώσους τουρίστες το χρόνο. Ας μη βάλουμε εμείς τον πήχη ψηλά, αλλά νομίζουμε ότι μπαίνει μόνος του και από τα πράγματα. Ζούμε σε μια πανέμορφη περιοχή που χρειάζεται αγάπη, προσοχή και ανάπτυξη. Έχει η Επαρχία μας τις δυνατότητες να στηρίξει μόνη της την οικονομία της κυρίως μέσα από τον τουρισμό και την ιστορία της, δηλαδή τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς, που είναι ακόμα άγνωστοι στους πολλούς, γιατί δεν νοιάστηκε κανείς ως τώρα. Ο ορεινός όγκος είναι υπέροχος αλλά τελείως ανεκμετάλλευτος.

Ζητούμε λοιπόν τα κόμματα να ασχοληθούν με την επίλυση των προβλημάτων που τα ίδια δημιούργησαν στη χώρα και να μας αφήσουν ήσυχους να ορίσουμε την τύχη μας και την τύχη των παιδιών μας, όπως εμείς ξέρουμε σαν νοικοκυραίοι, που δεν θα ρίξουμε το καράβι στα βράχια όπως αυτοί.

Αναζητούνται άνθρωποι που θα βάλουν μπροστά τον τόπο και όχι την μεγαλομανία της εξουσίας. Αναζητούνται λοιπόν άνθρωποι που μπορούν κάτω από μια και μοναδική ομπρέλα που θα γράφει « Δήμος Λαγκαδά» να στεγάσουν τις φιλοδοξίες τους και την αγάπη τους για τη γενέθλια γη μας.

«Όπερ έδει δείξαι» που έλεγαν και οι αρχαίοι.

 

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ

Του Τρύφωνα Τσομπάνη.

Λοιπόν ; «Εμπρός στον έτσι, που χάραξε ο τέτοιος;;;»

Αυτό το «σαφές» πολιτικό μήνυμα εισπράττω σαν πολίτης κάθε φορά που ακούω να γίνεται λόγος για τις Δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Μαϊου του 2014. Μια θολούρα , μια αβεβαιότητα, μια διστακτικότητα, ένα μούδιασμα στην κοινωνία και στους πολίτες, ένας φόβος για το αύριο, μια απογοήτευση για το παρόν, σιχασιά για το επίπεδο της πολιτικής ζωής και κυρίως τίποτε το ξεκάθαρο και το Επώνυμο. Όλοι στην αναμονή της έκπληξης, στην αγωνία του «νέου σωτήρα» και στην ανωνυμία της ομάδας των αγανακτισμένων, που καθημερινά κάνουν γαργάρα την αγανάκτησή τους, αλλά δεν τολμούν να την πούν δημοσίως και με υπογραφή. Λόγια πάνω στα λόγια, μπηχτές και υπονοούμενα, κουβέντες για «φρούδες ελπίδες και αρχή μιας νέας αλλαγής», έννοιες ξεφτισμένες και απαξιωμένες, φράσεις γνώριμες πλέον στο καθημερινό μας λεξιλόγιο για «λαμόγια, ίντριγκες και πολιτικά σπουπίδια, για κλέφτες του χαμόγελου και της ελπίδας», ξεμπροστιάσματα και αλληλοκατηγορίες, σπάσιμο δεσμών και όρκων φιλίας, βουτιά στη ανευθυνότητα του ατεκμηρίωτου λόγου, πρόκληση της νοημοσύνης και ύβρις της αισθητικής.

Αλήθεια πως καταντήσαμε ένας ολόκληρος λαός να φοβάται το αύριο σαν κακό εφιάλτη; Κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και τρομάζουμε από την παραμόρφωση και την ασχήμια του παρόντος και του μέλλοντός μας… Να φταίει ο καθρέφτης ή εμείς που στραπατσάραμε τα μούτρα μας αψήφιστα, ψηφίζοντας χωρίς ψυχή και πνεύμα; και όχι «με λογισμό και μ’ όνειρο» όπως ήθελε ο ποιητής ;

Οι άνθρωποι της γενιάς μου, απογοητεύτηκαν και απογοήτευσαν, κουράστηκαν στο ψέμα και την υποκρισία της πολιτικής, κουράστηκαν να ελπίζουν και να απελπίζουν το λαό, κουράστηκαν να αυτοδιαψεύδονται και να αυτοδιασύρονται στα παιδιά τους, βαρέθηκαν να υποκρίνονται τους ικανούς, ενώ η ανικανότητά τους κραυγάζει από χιλιόμετρα. Κι όμως βλέπω πως επιμένουν να θέλουν να αποδείξουν, ότι δεν φταίμε εμείς που αρμενίζουμε στραβά, αλλά φταίει ο γιαλός. Δεν φταίμε εμείς που ρίξαμε το καράβι στα βράχια, αλλά ο βράχος που τυχαία βρέθηκε και πετάχτηκε μπροστά μας.

Ανασαίνουμε την βρώμα της πολιτικής ζωής, και αντί να αλλάξουμε περιβάλλον, ψηφίζουμε παρατάξεις σαν αποσμητικά χώρου, για να καλύψουν την μπόχα. Παρόλα αυτά, χωρίς να έχουμε συναίσθηση της ευθύνης μας και της έμπρακτης συγνώμης, ζητάμε από τους νέους ανθρώπους να πλησιάσουν στον ΧΥΤΑ της πολιτικής μας ζωής, για να κάνουν τι ;;; Να ζήσουν στο πλαίσιο που τους οργανώσαμε; Να απολαύσουν τη βρωμιά μας; Να βουτήξουν στο ίδιο απαίσιο τέλμα;

΄Η να καθαρίσουν την «κόπρο του Αυγείου» που σωρεύσαμε χρόνια τώρα πάνω στα χωριά και στις πόλεις μας;

Άραγε όλοι αυτοί που δειλά-δειλά, προς το παρόν, βηματίζουν προς τον επόμενο εκλογικό αγώνα, δεν αντιλαμβάνονται την ευθύνη τους ή το μερίδιό τους στο κακό;

Θεωρούν ότι έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν για τον τόπο τους;

Πιστεύουν ότι δικαιώθηκαν στις επιλογές τους ;

Άρθρωσαν ποτέ λόγο αντίρρησης ή κριτικής;

Σήκωσαν το μπόϊ τους σαν ανάχωμα σε ό,τι σήμερα κατηγορούν ως αποτυχία;

Τι αντιπρότειναν στην λαμογιά και το τσαμπουκαλίκι της εξουσίας ;

Πως διαχειρίστηκαν την οικονομική καταβαράθρωση και την κλεψιά των ολίγων;

Τόλμησαν να σηκώσουν το γάντι και να το στείλουν σ’ έναν Εισαγγελέα ή σ’έναν Ελεγκτή Δημόσιας Διοίκησης;

Είχαν το κουράγιο να βάλουν 3 υπογραφές και να ζητήσουν διαχειριστικό έλεγχο;

Μήπως αντάλλαξαν τη σιωπή τους με τη σιωπή των Άλλων γι αυτούς;

Μήπως βολεύτηκαν στον τιμητικό τίτλο ενός προέδρου ή στον καλό μισθό μιας θέσης;

Στάθηκαν κριτικά απέναντι στην ευτέλεια του πολιτισμικού κίτς ;

Μήπως εντάχτηκαν στο πνεύμα που επικρατούσε πρίν από 70 χρόνια στην πόλη μας όπου ολόκληρο το Δημοτικό συμβούλιο λόγω άγνοιας και αγραμματοσύνης ψήφιζε «ότι είπε ο Νάσος Καστρίτσης». ( Παλιός πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου, ο μόνος εγγράμματος προφανώς, που τον ακολουθούσαν όλοι οι άλλοι που δεν καταλάβαιναν τι ψήφιζαν).

Δεν ξέρω τι να πιστέψω. Πάντως ένα είναι σίγουρο, ότι οι ευθύνες διαχέονται σε όλους

( συμπολίτευση και αντιπολίτευση) ,σε όσους μπορούσαν να κάνουν κάτι και δεν το έκαναν σωστά, με επαγγελματισμό, με ευθύνη , με αυτονόητη προστασία των τοπικών συμφερόντων και των συμφερόντων των πολιτών, με γνώση και ευαισθησία απέναντι στη διαχείριση των κοινών και προπάντων με συνείδηση της αποστολής και του έργου τους. Όταν ο λαός τους ψήφιζε, δεν στόχευε να τους αποκαταστήσει επαγγελματικά για να περιμένει τώρα να εισπράξει αντί ευχαριστιών την ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!!!

ΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ;

Εκφράζοντας προσωπική και μόνο άποψη, ως πολίτης και ψηφοφόρος και όχι ως υποψήφιος πολιτευτής, ως ένας άνθρωπος που αγωνιά για τον τόπο που ζει και ανατρέφει τα παιδιά του, που εργάζεται για την ανάδειξη της ιστορίας, του πολιτισμού, της τέχνης και της παράδοσής του αφιλοκερδώς και αμισθί ,και πιστεύοντας ότι εκφράζει κι άλλους ανθρώπους που έταξαν τον εαυτό τους στον δρόμο της εθελοντικής προσφοράς , θέλω να σημειώσω κάποιες σκέψεις για το μέλλον μας και το αύριο του τόπου μας και για το τι θα περίμενα εγώ.

1. Όσοι αποφασίσουν να εκτεθούν στη νέα εκλογική αναμέτρηση, να αναμετρήσουν τις δυνάμεις τους και να εξετάσουν μήπως κάτι από τα ανωτέρω αφορούν κι αυτούς. Αν ολιγώρησαν σε κάτι σημαίνει αστοχία βολής, άρα αποτυχία.Ας αρκεστούν στις δάφνες που εισέπραξαν και στις φωτογραφίες που βγήκαν ως τώρα. Δεν τους χρειαζόμαστε πλέον.
2. Όσοι αποφασίσουν να είναι υποψήφιοι Δήμαρχοι ή Σύμβουλοι, ας σκεφθούν ΤΙ το καινούργιο έχουν να προσφέρουν στον τόπο, πέρα από την απλή διαχείριση των άδειων ταμείων και των προβλημάτων τους;
3. Όσοι αποφασίσουν να εκτεθούν στον εκλογικό αγώνα, θα στηριχθούν στο μυαλό και στις δυνάμεις τους; Ή στα άρρωστα μυαλά των κομματικών επιτελείων που θα δώσουν ΧΡΊΣΜΑ και χρώμα στον αγώνα τους;

Πιστεύω ότι το «κώμα» στο οποίο βρίσκεται η πατρίδα τελευταία, οφείλεται στις χρωματισμένες κομματικές ιδέες που σάπισαν ήδη εδώ και καιρό και δεν έχουν ελπίδα ανάκαμψης, μολύνοντας τον πολιτικό αέρα της πατρίδας μας.

1. Όσοι εκτεθούν στον εκλογικό στίβο, θα πρέπει να δηλώσουν τους οικονο-

μικούς χορηγούς τους, και ότι δεν θα εξαπατήσουν το κράτος με ψευδείς δηλώσεις εκλογικών δαπανών, όπως έγινε ως τελευταία.

1. Όσοι εκτεθούν στην πολιτική κονίστρα θα πρέπει να έχουν εξασφαλισμένη την «έξωθεν καλή μαρτυρία», τουλάχιστον ενός καθαρού ποινικού μητρώου.
2. Όσοι ανακατευθούν με τα κοινά, δεν εξυπακούεται ότι και όλο το σόϊ τους και οι φίλοι τους, μετέχουν στα κοινά, με μοίρασμα θέσεων και μισθών.
3. Όσοι εμπλακούν στα κοινά του Δήμου θα πρέπει να αποδείξουν, ότι δεν είναι ένα κλίκ κάτω από τον Δήμαρχο, αλλά πολλά κλίκ πάνω από τον ανώτερο πολίτη που περιμένει λύσεις προβλημάτων και όχι διαιώνισή τους.
4. Όσοι επιθυμούν να διοικήσουν, εννοείται ότι πρέπει να έχουν τις προϋποθέσεις μιας παιδείας και μιας μόρφωσης αλλά και μιας επαγγελματικής καταξίωσης, άμεμπτης και χωρίς γκρίζες ζώνες.
5. Όσοι νοιάζονται γι αυτόν το τόπο, μπορούν να το αποδείξουν όχι με την διεκδίκηση θέσεων μισθωτών, αλλά με πνεύμα αγαστής συνεργασίας με άλλους που έχουν τα ίδια όνειρα για τον τόπο.
6. Kουραστήκαμε να βλέπουμε να απολαμβάνουν την εξουσία άνθρωποι από το πουθενά, χωρίς τις στοιχειώδεις μορφωτικές, παιδευτικές και επαγγελματικές καταξιώσεις και που στριμώχνονται για να χωρέσουν στο κάδρο της φωτογραφίας. Αυτό είναι θλιβερό φαινόμενο για το 2014.

Όταν οι άλλοι πάνε στο φεγγάρι με πύραυλο, εμείς δεν θα πηγαίνουμε με αραμπά.

Ο τόπος μας έχει πολλά άξια ,νέα και μορφωμένα παιδιά, με μεράκι και όραμα, με πραγματική αγάπη για τον τόπο και όχι για το αξίωμα, με γνώση και αντίστοιχη παιδεία για την επίλυση των προβλημάτων, με σοβαρότητα και αυτοσεβασμό, με θέληση συνεργασίας με όλο τον κόσμο που επιθυμεί το ανέβασμα της κοινωνίας, την προβολή του τόπου, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, τον σεβασμό στο δικαίωμα της εργασίας και της ανταμοιβής και όχι στο κατάντημα της μαύρης εργασίας, με όραμα για τα προβλήματα , με γνώση της ιστορίας του τόπου και ανάδειξή της σε πηγή πλούτου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, έχουν χρέος να συνεργαστούν για το καλό του τόπου μας, με μόνη σημαία την ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΑΓΚΑΔΆ, χωρίς κομματικούς και χρωματικούς διαχωρισμούς, χωρίς μειονεκτικές εγωπάθειες, χωρίς ηγεμονισμούς, μακριά από στημένα πολιτικά παιγνίδια και λογικές του ξερόλα, με αντοχή στη συζήτηση και ανοχή στη διαφορετική άποψη.

Όσοι κατά καιρούς έχουν εμπλακεί με τους Επαγγελματικούς, Πολιτιστικούς και Αθλητικούς συλλόγους της επαρχίας μας, διαπίστωσαν ότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι με πνεύμα συνεργασίας για έναν κοινό στόχο και μια κοινή προσπάθεια για το καλό. Καιρός να αποδείξουμε ότι σε καιρούς κρίσιμους μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες υπερβάσεις και τις λελογισμένες τομές που επιβάλλουν οι καιροί ,για να στήσουμε ένα καλύτερο μέλλον και για μας και για παιδιά μας.

Ένα κοινό μέτωπο, μια κοινή σημαία, με ένα μόνο στόχο το καλό του τόπου, με

2-3 ανθρώπους από κάθε Σύλλογο,τους πιο άξιους, τους πιο καλούς, μπορεί να γίνει το θαύμα που ονειρευόμαστε όλοι.

 

ΥΓ. Οι σκέψεις αυτές είναι προσωπικές απόψεις, κατατίθενται επώνυμα στο τραπέζι του προβληματισμού και του διαλόγου, που ξεκίνησε ήδη για τις Δημοτικές εκλογές. Ελπίζω να αποτελέσουν αφορμή σχολιασμού, αντιρρήσεων, αποδοκιμασίας ή και επιδοκιμασίας, ώστε να βγεί κάτι καλό μέσα από έναν ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο.

Ας δείξουμε ότι αξίζει κάτι καλύτερο αυτός ο τόπος.

Τ.Π.Τ

 

Χ.Υ.Τ.Α.Λ

Δηλαδή: Χώρος, Υγειονομικής, Ταφής ,Ανθρώπινης, Λογικής.

Δεν νομίζω ότι θα απείχε κανείς πολύ από την πραγματικότητα, αν τροποποιούσε την γνωστή ρήση και έλεγε : «εκεί που αρχίζει ο ΧΥΤΑ τελειώνει η λογική» και το λέω αυτό μετά τη μαραθώνια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την παρουσία των φορέων της Επαρχίας και την τραγική παρουσία του κ.Γεράνη, προέδρου του ΦΟΣΔΑ. Αλήθεια ποιός κάλεσε τον κ.Γεράνη; ποιός ήθελε στ’ αλήθεια ν’ ακούσει το όσα του έγραψαν να διαβάσει με τόσο κακό τρόπο; Ποιος αγνοούσε τα γελοία επιχειρήματά του ; Ποιός προσπαθούσε να έχει την γνώμη και την άποψη αυτών των ανθρώπων που κατέστρεψαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν το περιβάλλον μας; Τι θα περίμενε κανείς να ακούσει από έναν άνθρωπο που πληρώνετε για να μας θάψει στα σκουπίδια και να μολύνει τις πηγές μας ενσυνείδητα πλέον ; Ποιος ήθελε να βλέπει έναν άνθρωπο να ψεύδεται ασύστολα λέγοντας πως «ο ΧΥΤΑ δεν ρυπαίνει», και να παραδέχεται όμως στη συνέχεια πως «έφαγε πρόστιμο 65.000 ευρώ ο ΦΟΣΔΑ για ρύπανση και κακή λειτουργία του ΧΥΤΑ του»; Ποιος έφερε έναν πολιτικό της αυτοδιοίκησης, που ανέλαβε τη βρωμιά της υπόθεσης επι μισθώ, να μας κάνει μαθήματα δημοκρατίας και συμπεριφοράς, προσπαθώντας με τον πιο τραγελαφικό τρόπο, να μας πείσει πως οι Ευρωπαίοι δημιουργούν εργοστάσια καύσης στο κέντρο των πόλεων και εμείς θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς που δεν τον τοποθέτησαν στην κεντρική πλατεία Λαγκαδά ,δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο!!! Ποιός θα μπορούσε να πιστέψει στ’ αλήθεια έναν διάδοχο του κ.Ζουρνά, που χρόνια τώρα μας φλόμωσαν στο ψέμα και το δούλεμα, τραγικά ανίκανοι να διαχειριστούν το πρόβλημά τους; Αλλά μου έκανε εντύπωση πως αυτοί που τον κάλεσαν, δεν κάλεσαν τους βουλευτές της περιοχής μας, (όπως απεκάλυψε η κ.Ξουλίδου, την κάλεσε ο Σύλλογος της Ασσήρου),και δεν κάλεσαν επίσης έναν χωροφύλακα να συλλάβει και να οδηγήσει τον κ.Γεράνη στο αυτόφωρο, όταν παραδεχόταν δημοσίως, ότι ο ΧΥΤΑ λειτουργεί πλημμελώς, γι αυτό και τιμωρήθηκε με πρόστιμο, ότι ζημίωσε το Δημόσιο και ότι είναι καταστροφέας της περιοχής μας. Δηλαδή παραδεχόταν ο αφελής ότι παρανόμησε και παρέβη το καθήκον του, και κάποιοι τον κοιτούσανε στα μάτια μη και θυμώσει και μας φύγει. Άλλωστε στην περίφημη ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 2011, έδιναν το λόγο της «τιμής» τους οι Δημοτικοί μας άρχοντες, όλων των ομάδων, ότι θα προσφύγουν στα δικαστήρια, θα κάνουν ότι χρειαζόταν για ένα σωστό περιβάλλον, θα, θα, θα ,θα, θα. Τι έκαναν; ΤΙΠΟΤΑ !!! Αντήλλασσαν απλά φιλοφρονήσεις με τον «υψηλό καλεσμένο» τους και μάλωναν τους αγανακτισμένους δημότες, γιατί δεν έδειχναν καλό χαρακτήρα στον «ευεργέτη μας».

Ο Μητροπολίτης τόλμησε και είπε μπροστά τους, ότι θα πρέπει να γίνουν μηνύσεις κατά συγκεκριμένων προσώπων που χειρίζονται της υπόθεση του ΧΥΤΑ και υπογράφουν τις εγκληματικές τους αποφάσεις, αλλά οι άρχοντές μας δεν κατάλαβαν τίποτα. Και ούτε πρόκειται να καταλάβουν ποτέ, όσο θα «αντισταθμίζουν» την πολιτική θητεία τους με τα λεφτά της προδοσίας της επαρχίας μας. Τόσα εκατομμύρια αντισταθμιστικών , ΤΙ ΕΓΙΝΑΝ στ’ αλήθεια τόσα χρόνια, πέρα από εκδρομές και φιέστες αμφιβόλου ποιότητος;

Πρίν από 14 περίπου χρόνια είχαμε γράψει ότι είναι όντως πολύ δύσκολο να τα βάλεις με ένα κράτος που αποφασίζει να σε καταστρέψει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, και είχαμε προτείνει πως απέναντι σε ένα τέτοιο κράτος-φονιά, πρέπει να σταθούμε νομικά και προσφεύγοντας σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, και επίσης οι τοπικές κοινωνίες να αναλάβουν μόνες τους την διάσωση της κληρονομιάς και της γής τους. Πώς; Με το να σεβαστούν τον πολιτισμό τους και να τον αναδείξουν όπου μπορούν. Π.χ η περιοχή της Ασσήρου έχει κρυμμένους στα σπλάχνα της αρκετούς αρχαιολογικούς θυσαυρούς, τους οποίους ανέσκαψε πριν από χρόνια η Γαλλική Αρχαιολογική Εταιρεία. Αν ο Δήμος χρηματοδοτούσε την ίδια Αρχαιολογική εταιρεία να συνεχίσει τις ανασκαφές και να αναδείξει την περιοχή σε αρχαιολογικό χώρο, ποιος θα μπορούσε να χωροθετήσει τον ΧΥΤΑ στην περιοχή; Ποιος θα τα έβαζε με την Γαλλική Αρχαιολογική Εταιρεία και ποια Ευρώπη θα χρηματοδοτούσε μια τέτοια καταστροφή του περιβάλλοντος; Με δεδομένο μάλιστα ότι σε απόσταση μικρή βρίσκεται η χρυσοφόρα, σε ευρήματα, περιοχή του Δερβενίου, η Τούμπα του Περιβολακίου, ο Μακεδονικός τάφος στα Λαγυνά και στο Καβαλάρι, ο αρχαιολογικπός χώρος στη Γερακαρού που βρέθηκαν τα πιο ενδιαφέροντα πολεμικά όπλα από την εποχή των αρχαίων Μακεδόνων και τόσοι ακόμη πολιτισμικοί θησαυροί, θα υπήρχε ένας ισχυρός λόγος να ματαιώσουμε το έγκλημα. Η περιοχή της Βέροιας γλύτωσε από τον ΧΥΤΑ εξ αιτίας της Βεργίνας και των υδροφόρων πηγών που τροφοδοτούν τη Θεσσαλονίκη, αλλά εμείς βέβαια δεν είμαστε Θεσσαλονικείς, είμαστε επαρχιώτες.

Το παρήγορο της υπόθεσης είναι ότι ξύπνησε ο γίγαντας λαός, ότι κανένας δεν έχαψε τις διαβεβαιώσεις Γεράνη, που προσπαθούσε να διαψεύσει τον ειδικό του σύμβουλο κ Γ.Ζουρνά, ο οποίος τόσα χρόνια ζεί από τα σκουπίδια της πόλης του, μισθοδοτούμενος προφανώς ως ειδήμων. Άλλωστε όλοι το λένε ότι τα σκουπίδια έχουν λεφτά !!! Η κοινωνία των πολιτών της επαρχίας μας θα επαγρυπνεί, όσο οι αρμόδιοι θα χασμουριούνται δημοσίως και θα επαναπαύονται στα θα και στα διότι τους!!!

ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ

 

ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΑΛΑΡΙ

Ένα καταπληκτικό μεταβυζαντινό ναό , έκρυβε μια συστάδα θάμνων και δέντρων, λίγο έξω από το Καβαλάρι ,στην περιοχή Στάνοβο. Σε μια πανοραμική θέα, βρίσκεται αυτός ο μικρός ναός (6Χ12), κακοποιημένος από τις αξίνες των αρχαιοκαπήλων, αλλά και την ντόπια αδιαφορία, που χρόνια τώρα βλέπουν να καταστρέφεται ένα μνημείο, ένας ναός, ο δικός τους ναός, που κάποτε κάποιοι εκεί βαφτίστηκαν, παντρεύτηκαν, πανηγύρισαν, μνημείο από τα λίγα της περιοχής μας και δεν νοιάστηκαν , παρά το ότι ήταν κηρυγμένο μνημείο από την αρχαιολογική υπηρεσία, να φροντίσουν να σώσουν όχι μόνο τον ναό και την ιστορία του, αλλά την αξιοπρέπειά μας ως λαού που φροντίζει την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Από την πρώτη κι όλας εβδομάδα της αναλήψεως των καθηκόντων του νέου Μητροπολίτη Λαγκαδά, τον ενημερώσαμε για το μνημείο και την επομένη ακριβώς το επισκεφθήκαμε και δόθηκαν από τον Σεβασμιώτατο οι πρώτες εντολές και οδηγίες, καθώς την ίδια στιγμή της επισκέψεως, επικοινώνησε με την αρμόδια εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων, ζητώντας τη συμβουλή και την βοήθειά της για την πλήρη αναστήλωση και διάσωση του μνημείου, που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα λαμπρό προσκύνημα για την περιοχή και όχι μόνο. Αμέσα εγκαταστάθηκε αρχαιολόγος και συνεργείο που ασχολήθηκαν με το μνημείο, μελετώντας τις παλαιότερες φάσεις του ,που φτάνουν μέχρι τον 11^ο αιώνα, η δε ανασκαφή έφερε στο φως ταφές και ενδιαφέροντα ευρήματα. Πολλές φορές κάποιοι ντόπιοι μεμψίμοιροι, κατηγορούν την επαρχία μας ότι δεν έχει να επιδείξει τίποτα από ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία, που να προκαλέσουν το ενδιαφέρον επισκεπτών και τουριστών. ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΑΛΟ, η περιοχή μας έχει τεράστιο πλούτο και ανέλπιστες ομορφιές, όμως εμείς δεν είμαστε σε θέση να αναδείξουμε αυτό τον πλούτο και να φωτίσουμε τις ομορφιές του, να τις κάνουμε δικές μας ομορφιές, γιατί περί άλλων τυρβάζουμε. Υπάρχουν ακόμα 8-10 μεταβυζαντινοί ναοί (Λητή, Δρυμό, Ξυλούπολη, Καβαλάρι, Κολχικό, Σοχό, Όσσα, Χωρούδα, Βερτίσκος), που μπορούν να γεμίσουν ένα ολόκληρο μουσείο, από το Δερβένι δε και κάτω ,είναι θαμμένο όλο το Μακεδονικό και Μυγδονικό παρελθόν μας. Ποιός νοιάστηκε να χρηματοδοτήσει το ΑΠΘ για μια ανασκαφική έρευνα στις τούμπες Περιβολακίου και Καβαλαρίου, (οι ανασκαφές σταμάτησαν το 1938, και δεν συνεχίστηκαν λόγω του πολέμου),υπάρχουν ακόμα ανεξερεύνητα σπήλαια, οι Μακεδονικοί τάφοι των Λαγυνών, ή ποιος ανέσκαψε την περιοχή που βρέθηκε «ο Λέων της Μυγδονίας» στον Ευαγγελισμό; Να μη μιλήσουμε για την πονεμένη υπόθεση των παραδοσιακών σπιτιών που τα αφήνουμε στη μοίρα τους. ΟΧΙ δεν είναι υπόθεση μόνο κάποιων ιερέων, επιτρόπων και ιδιοκτητών, που αυτονόητα δεν μπορούν και δεν διαθέτουν την γνώση και τον τρόπο, να εκτιμήσουν και να αναδείξουν μια πολιτιστική κληρονομιά, που ανήκει στην ιστορία της Επαρχίας μας κι όχι απλά στη μερίδα τους στο υποθηκοφυλακείο .Όταν το κράτος θέλει μπορεί και παρεμβαίνει, αλλά χρειάζεται το ενδιαφέρον κάποιων να στηριχθεί. Επισκέφθηκε κανείς τη γραφική Χωρούδα, (εγκαταλελειμμένη από το 1949), να δεί την γραφική ομορφιά της και τον κατάγραφο με αξιολογότατες τοιχογραφίες ναό της; Γιατί δεν θα μπορούσαν αυτοί οι χώροι να αναδειχτούν, να δημιουργήσουμε πνευματικές ,ιστορικές και περιβαλλοντικές διαδρομές που θα δεχτούν το τουριστικό ενδιαφέρον; Φαντάζεστε μια περιοχή, που διαθέτει μακεδονικούς τάφους και βυζαντινά μνημεία, λαϊκή αρχιτεκτονική και λαϊκό πολιτισμό, δύο πανέμορφες παραλίμνιες διαδρομές, αρκετές ακόμα παραποτάμιες, λουτρικές εγκαταστάσεις, φυσική ομορφιά ανέλπιστη, να παραμένει αναξιοποίητη; Αυτή πρέπει να είναι η ανάπτυξη ενός τόπου, που πρώτα σέβεται τον πολιτισμό του, την ιστορία του και το περιβάλλον . Ο Ναός του αγ.Γεωργίου στο Καβαλάρι, περιμένει την βοήθεια ,όσων μπορούν να βοηθήσουν, για να αποκτήσει σκεπή, ο Ναός των Αρχαγγέλων στην Όσσα ομοίως, στη Χωρούδα ξεκίνησε η μελέτη για την συντήρηση των τοιχογραφιών και την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Ήδη ετοιμάζεται ένας οδηγός των Μακεδονικών και Βυζαντινών μνημείων της επαρχίας μας . Ευελπιστούμε στο ενδιαφέρον του νέου Μητροπολίτη κ. Ιωάννη, που από την πρώτη εβδομάδα της εγκαταστάσεώς του στο Λαγκαδά, εξήγγειλε τη δημιουργία βυζαντινού μουσείου,(το οποίο τελειώνει σε ένα περίπου μήνα), την συντήρηση των μεταβυζαντινών ναών και εικόνων(ήδη έγινε η καταγραφή και συντήρηση των εικόνων). Ας ελπίσουμε ότι θα συμπαρασύρει και όλους τους θεσμικούς φορείς της επαρχίας μας ,ώστε να μπει ο τόπος σε μια νέα τροχιά πολιτιστικής και πνευματικής ανάπτυξης, αυτά θα φέρουν και την ανάπτυξη που περιμένει και ο επαγγελματικός κόσμος της περιοχής. Η ανάπτυξη χτίζεται από μας, δεν χαρίζεται από κανέναν, όμως πιστεύουμε πως χτίζεται καλύτερα, όταν πατήσουμε πάνω στις πέτρες και τα αγκωνάρια που έβαλαν σε τούτο τον τόπο οι πατεράδες και οι παππούδες μας.

ΤΡΥΦΩΝ ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ

ΛΕΚΤΟΡΑΣ Α.Π.Θ